Krzysztof Pawlak – Wikipedia, wolna encyklopedia

Krzysztof Pawlak
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Krzysztof Henryk Pawlak

Data i miejsce urodzenia

12 lutego 1958
Trzebiechowo

Wzrost

183 cm

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1973–1975 Calisia Kalisz
1975–1980 Warta Poznań
1980–1987 Lech Poznań 232 (15)
1987–1988 KSC Lokeren 18 (2)
1988–1992 Trelleborgs FF 59 (1)
1992–1994 Warta Poznań 39 (4)
1994 NKS Niepruszewo
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1983–1987  Polska 31 (1)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1993–1994 Warta Poznań (asystent)
1994 Sokół Pniewy
1994 NKS Niepruszewo
1995 Warta Poznań
1995–1996 GKS Bełchatów
1996–1997 Polska (asystent)
1997 Polska
1997–1998 Lech Poznań
1998 Aluminium Konin (asystent)
1998–1999 GKS Bełchatów
1999–2000 KP Konin
2000–2002 Polonia Środa Wielkopolska
2003 Biały Orzeł Koźmin Wlkp.
2003–2004 Podbeskidzie Bielsko-Biała
2004–2005 Promień Żary
2006 Kania Gostyń
2006 Mieszko Gniezno (asystent)
2009 Arka Nowa Sól
2010 Arka Nowa Sól
2010–2011 GKP Gorzów Wielkopolski
2011–2012 Flota Świnoujście
2013 Warta Poznań
2014 Warta Śrem
2014–2015 KKS 1925 Kalisz
2016 Zawisza Bydgoszcz (asystent)
2017–2018 Clescevia Kleszczewo
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Krzysztof Henryk Pawlak (ur. 12 lutego 1958 w Trzebiechowie) – polski piłkarz i trener piłkarski. Ukończył studia w Akademii Wychowania Fizycznego im. Eugeniusza Piaseckiego w Poznaniu.

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek Calisii Kalisz, gdzie występował do 1979, kiedy przeniósł się do Poznania. Początkowo występował w Warcie, a od 1979 do 1988 bronił barw Lecha. W "Kolejorzu" rozegrał 232 mecze i trafił 15 razy do siatki. W poznańskim klubie zdobył 3 razy Puchar Polski (1982, 1984 i 1988), również był 2 razy z rzędu mistrzem Polski (1983 i 1984). W 1988 roku przeniósł się do Belgii, gdzie występował w KSC Lokeren. W 1988 ponownie zmienił barwy, zaczął grać w barwach szwedzkiego Trelleborgs FF, w którym grał do 1992. W tym samym roku powrócił do Polski, gdzie ponownie ubrał trykot Warty Poznań. W 1994 zakończył piłkarską karierę.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Polski rozegrał 31 spotkań w latach 1983-1987. Uczestniczył w Mistrzostwach Świata w Meksyku w 1986, gdzie rozegrał 2 mecze.

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Trener I klasy UEFA PRO. Zaczynał jako II trener Warty Poznań w latach 1993/1994. Pracę w charakterze pierwszego trenera zaczął w Sokole Pniewy. W Ekstraklasie prowadził ten zespół wiosną 1994, zajmując 10. miejsce. W sezonie 1994/95 roku poprowadził Wartę Poznań i zajął 18. miejsce, w efekcie Warta spadła z Ekstraklasy. W sezonie 1995/96 prowadził GKS Bełchatów od 6. kolejki Ekstraklasy, zajął 13. miejsce. Od 1996 do 1997 roku asystent Antoniego Piechniczka w reprezentacji Polski. W 1997 został tymczasowym trenerem kadry. Polskę poprowadził w jednym meczu, 14 czerwca 1997 z Gruzją w eliminacjach Mistrzostw Świata we Francji w 1998 roku, wygranym 4:1. Tym samym stał się pierwszym (i dotychczas jedynym) niepokonanym trenerem kadry narodowej. Następnie prowadził Lecha Poznań w latach 1997/98. Został zwolniony po 19. kolejce Ekstraklasy. W sezonie 1998/99 szkoleniowiec GKS Bełchatów. Został zwolniony po 25. kolejce Ekstraklasy. Od 1999 do 2000 prowadził II ligowy Górnik Konin. Następnie prowadził Polonię Środa Wielkopolska, prowadził od 2000 do 2002 zespół IV ligowca. Pierwszym sezonie zajął 3. miejsce, a następnie 1 i awansował do III ligi. W 2003 roku miał prowadzić IV ligowca-Biały Orzeł Koźmin Wielkopolski, kiedy podpisał kontrakt byłą 10 kolejka, jednak po 7 dniach rozwiązał kontrakt. W 2003 roku do 2004 prowadził Podbeskidzie Bielsko-Biała od 13. kolejki. Zajął 7. miejsce w II lidze. Sezon 2004/05 spędził w Promieniu Żary. Zajął 7. miejsce w III lidze. W sezonie 2005/06 prowadził Promień do 15 kolejki, potem został zwolniony. W tym samym sezonie znalazł innego pracodawcę Kanie Gostyń. Prowadził od 24. kolejki i zajął 1. miejsce w III lidze i awansował do II ligi. W sezonie 2006/07 był drugim trenerem Mieszka Gniezno, odszedł zimą. W 2009 roku trener Arki Nowa Sól, prowadził Arkę od 27 kolejki. Zajął 12. miejsce. Również w tym roku został zwolniony po 4 kolejce, na jego miejsce przyszedł Mariusz Karpiński. W 2010 zwolniono Karpińskiego i ponownie Arkę Nowa Sól prowadził Pawlak, od 16. kolejki. Kiedy wrócił Arka była na 14. miejscu, Arka sezon skończyła na 7. miejscu. W czerwcu 2010 roku został szkoleniowcem I-ligowego Stilonu Gorzów[1], którego prowadził do 2011 roku. 12 czerwca 2011 został trenerem Floty Świnoujście[2]. 2 kwietnia 2013 zastąpił Macieja Borowskiego na stanowisku trenera Warty Poznań[3]. Od 4 stycznia 2014 trener zespołu Warta Śrem[4]. 3 września 2014 roku został trenerem KKS Kalisz. 28 grudnia przedłużył kontrakt z kaliskim klubem do 30 czerwca 2015 roku[5], z którym awansował do III ligi. Na fotelu trenera w KKS zastąpił go Andrzej Paszkiewicz.

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Lech Poznań:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Krzysztof Pawlak trenerem GKP. 90minut.pl, 23 czerwca 2010. [dostęp 2013-09-03].
  2. Krzysztof Pawlak trenerem Floty. 90minut.pl, 12 czerwca 2011. [dostęp 2013-09-01]. (pol.).
  3. Krzysztof Pawlak trenerem Warty. 90minut.pl, 2 kwietnia 2013. [dostęp 2013-04-04].
  4. Nowy Trener Warty Śrem. warta.srem.com.pl, 5 stycznia 2014. [dostęp 2014-01-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-13)].
  5. KKS Kalisz przedłużył kontrakt z Krzysztofem Pawlakiem. calisia.pl, 28 grudnia 2014. [dostęp 2014-12-29].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]