Zbigniew Lepczyk – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zbigniew Lepczyk

Data i miejsce urodzenia	1948 Łódź
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1978 Korona Kielce 1978–1981 Unia Skierniewice 1991 GKS Bełchatów 1993–1994 Włókniarz Pabianice 1994 Hutnik Warszawa 1995 Piotrcovia Piotrków Trybunalski 1995 ŁKS Łódź 1996 Hutnik Warszawa 1996–1997 Świt Nowy Dwór Mazowiecki 1998–? Włókniarz Konstantynów Łódzki 2000–2001 Dolcan Ząbki

Zbigniew Lepczyk (ur. 1948 w Łodzi) – polski trener piłkarski.

W 1978 roku Lepczyk zastąpił Bogumiła Gozdura na stanowisku trenera Korony Kielce^[1]. Prowadził drużynę w rundzie jesiennej sezonu 1978/1979, a następnie został zastąpiony przez Mariana Szczechowicza^[2]. Później został szkoleniowcem Unii Skierniewice, którą wprowadził do III ligi. W 1991 roku pełnił funkcję trenera GKS-u Bełchatów, który pod jego wodzą rozegrał 32 spotkania i połowę z nich wygrał^[3].

W sezonie 1993/1994 Lepczyk prowadził Włókniarza Pabianice^[4]. Zbudował solidny drugoligowy zespół, jednakże problemy finansowe klubu spowodowały, że drużyna spadła do III ligi^[5]. Następnie był trenerem Hutnika Warszawa, a później Piotrcovii Piotrków Trybunalski. W kwietniu 1995 objął ŁKS Łódź, który prowadził w 23 meczach I ligi^[4]. Po odejściu z łódzkiego klubu pracował jeszcze w Hutniku Warszawa, Świcie Nowy Dwór Mazowiecki, Dolcanie Ząbki^[4] oraz Włókniarzu Konstantynów Łódzki^[6].