Teatr Napięcie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Teatr Napięcie

Założyciel	Łukasz Pięta
Kierownictwo artystyczne	Łukasz Pięta
Data powstania	2005
Państwo	Polska
Lokalizacja	ul. Strykowska 131 Łódź
Położenie na mapie Łodzi Teatr Napięcie
Położenie na mapie Polski Teatr Napięcie
Położenie na mapie województwa łódzkiego Teatr Napięcie
51°49′01,5600″N 19°30′19,4400″E/51,817100 19,505400
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Teatr Napięcie – nieinstytucjonalny teatr autorski utworzony przez Łukasza Piętę^[1] w 2005 roku, działający w Łodzi. Teatr tworzy głównie pełnowymiarowe spektakle, swoje poszukiwania lokując w próbach znalezienia właściwego ekwiwalentu przestrzennego i słownego (także groteskowego) dla rzeczywistości wypaczonej przez wyobraźnię oraz ułomności i słabości ciała^[2]. Od 2007 roku pracuje nad wykorzystywaniem sygnałów subliminalnych w teatrze. Od października 2008 roku organizuje projekt o nazwie Dynamofaza Wittenberga, który ma na celu stworzenie szczególnego kontr-teatru, będącego rodzajem rzeczywistej alternatywy wobec współczesnej, nierzeczywistej kultury alternatywnej. Od listopada 2010 roku pracuje nad realizacją niezależnej opery pt. Cosmocanto.

Twórcy Teatru Napięcie określają swoją sztukę mianem „synergetycznego teatru ruchu wyobraźni”, który, na przekór panującej modzie tworzenia przedstawień alternatywnych, skłania się do łączenia jak największej liczby środków artystycznego wyrazu^[3]. W swoich spektaklach stara się stworzyć pewien rodzaj paradoksalnej, wypaczonej i na swój sposób groteskowej rzeczywistości, która jest w stanie wyjść poza siebie i funkcjonować jako przyczynek do kontrdyskusji na temat rzeczywistości aktualnie doświadczanej^[4].

Chociaż Teatr Napięcie częściej przygotowuje spektakle na podstawie własnych tekstów (np. Salon Lenistwa; Lewa Strona Prawa Strona)^[5], czasami inscenizuje jednak teksty innych autorów (np. Przewodnik dla bezdomnych na podstawie poezji Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego i impresji Arthura Rimbauda). W związku z tym spektakle Teatru Napięcie poruszają bardzo różne tematy i nie zamykają się w jednej formie scenicznego wyrazu (w repertuarze Teatru Napięcie znaleźć można przedstawienia klasyfikowane jako komediowe, tragiczne oraz przedstawienia groteskowe o konotacjach witkacowskich)^[6].

Teatr Napięcie nie ukonstytuował metody pracy scenicznej, którą stosowałby w tworzeniu spektakli, co wynika z faktu, że stara się nie powielać pomysłów, które wykorzystuje w kolejnych przedstawieniach. W inscenizacjach Teatru Napięcie widoczna jest jednak głęboka świadomość najróżniejszych konwencji teatralnych, którymi twórcy żonglują i które ze sobą mieszają (np. teatr mansjonowy i symultaniczny w Przewodniku dla bezdomnych; konwencjonalne aktorstwo „epoki gwiazd” zmieszane z modernistycznym kabaretem w Salonie Lenistwa)^[7].

Od roku 2007 Teatr Napięcie eksperymentuje nad świadomym wykorzystywaniem sygnałów podprogowych (wizualnych i akustycznych) w spektaklach teatralnych. Według twórców:

W ramach projektu subliminalnego Teatr Napięcie w czerwcu 2009 roku zaprezentował przedstawienie pt. Opera Dożynki (według tekstu Andrzeja Sosnowskiego pt. Konwój. Opera).

Od października 2008 roku Teatr Napięcie organizuje projekt o nazwie Dynamofaza Wittenberga, który ma na celu stworzenie szczególnego rodzaju kontr-teatru. Zdaniem twórców Teatru Napięcie współczesna „kultura dążąca do stałej homogenizacji gustów nie rozwija się, ponieważ nic nie jest w stanie napędzić w jej obrębie ruchu doprowadzającego do zmian”. Kontr-teatr Dynamofazy Wittenberga ma być rodzajem alternatywy dla współczesnej alternatywy, której w rzeczywistości nie ma, ponieważ wymieszała się z kulturą instytucjonalną. W pewnym sensie projekt ten tłumaczy się jedynie przez tautologię, co jawnie przypomina Confiteor Przybyszewskiego.

W ramach działalności Dynamofazy Wittenberga Teatr Napięcie pokazał w październiku 2008 roku robocze wersje działania pt. ~UCZTA~, które bazowało na nienaruszonej „konwencji i scenariuszu” Mszy Świętej.

W listopadzie 2010 roku Teatr Napięcie rozpoczął realizacje oryginalnej opery do muzyki Cezarego Kurowskiego pt. Cosmocanto. W ramach projektu powstanie pełnowymiarowe i unikalne dzieło operowe, zachowujące wszelkie prawidła gatunku, a jednocześnie poruszające aktualny temat harmonijnego współistnienia człowieka z otaczającym go wszechświatem. W skład realizatorów Cosmocanto wchodzą zarówno profesjonalni twórcy na stałe związani z teatrem operowym (np. scenograf Ryszard Kaja, czy dyrygent Michał Kocimski), jak również twórcy, realizujący się zazwyczaj w obrębie innych gatunków sztuki (np. projektant mody Sylwester Krupiński). Termin premiery Cosmocanto planowany jest w okresie: listopad – grudzień 2011 r.

• Zawieszenie (2006)
• Przewodnik dla bezdomnych (2007)
• Salon Lenistwa (2007)
• PNEUMA (2007)
• Reżim lalek (2007/08)
• Lewa Strona Prawa Strona (2008)
• ~UCZTA~ (2008)
• Opera Dożynki (2009)
• Mitologiczny Cyrk doktora Papa-Geno (2010)

• ŁóPTA 2006 – wyróżnienie za spektakl Zawieszenie^[9]

• Strona w bazie e-teatr.pl
• Oficjalna strona Teatru Napięcie
• Oficjalny kanał w serwisie YouTube
• Oficjalna strona spektaklu Opera Dożynki