Teatr Wierszalin – Wikipedia, wolna encyklopedia
Teatr Wierszalin, początkowo Towarzystwo Wierszalin – polska grupa teatralna z siedzibą w Supraślu.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Nazwa zespołu pochodzi od prawosławnej wspólnoty religijnej z lat I wojny światowej na Białostocczyźnie. Wierszalin został założony przez Piotra Tomaszuka i Tadeusza Słobodzianka razem z absolwentami znajdującego się w Białymstoku Wydziału Sztuki Lalkarskiej PWST im. Al. Zelwerowicza w Warszawie. W 1991 towarzystwo zostało przekształcone w teatr, w 1994 otrzymał budynek na siedzibę w Supraślu. Jeden z teatrów antropologicznych, nawiązujący do mitów, wierzeń, tradycji i folkloru, przetwarzający je w teatr nowatorski. Od 2006 Teatr Wierszalin jest wojewódzką instytucją kultury, finansowaną przez Urząd Marszałkowski oraz Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego RP. Premiery "Wierszalina" są wydarzeniami artystycznymi polskiego teatru[1].
Teatr trzykrotnie otrzymał nagrodę Fringe First na międzynarodowym festiwalu teatralnym w Edynburgu. W 1994 Wierszalin odebrał dyplom uznania za wybitne zasługi dla kultury polskiej na świecie przyznawany przez Ministra Spraw Zagranicznych RP. W 1998 Sekcja Krytyków Teatralnych Polskiego Ośrodka Międzynarodowego Instytutu Teatralnego, w uznaniu zasług w popularyzacji polskiego teatru na świecie, przyznał Wierszalinowi swoją Nagrodę im. Stanisława Ignacego Witkiewicza. W 2000 Teatr zaprezentował na wystawie Expo w Hanowerze spektakl Ofiara Wilgefortis.
„Dziady cz. I” Teatru Wierszalin – premiera na antenie TVP Kultura: (17.11.2020) „Dziady – Noc pierwsza” (24.11.2020) część druga mickiewiczowskiej opowieści, przygotowanej przez Teatr Wierszalin[2][3].
W 2002 Teatr Wierszalin odbył ze spektaklem „Dziady”„objazd mickiewiczowski wzorem Reduty na Litwie”[4].
Wybrane realizacje
[edytuj | edytuj kod]- 1990 – Turlajgroszek
- 1993 – Merlin. Inna historia
- 1996 – Głup
- 1997 – Prawiek i inne czasy
- 2000 – Ofiara Wilgefortis
- 2004 – Święty Edyp
- 2005 – Zwierzenia pornogwiazdy
- 2006 – Bóg Niżyński
- 2007 – Wierszalin. Reportaż o końcu świata
- 2007 – Życie snem
- 2008 – Klątwa
- 2008 – Marat-Sade
- 2009 – Gilgamesz
- 2009 – Plastynaci
- 2010 – Statek błaznów
- 2011 – Traktat o manekinach
- 2011 – Anatomia psa
- 2012 – Wszyscy Święci. Zabłudowski cud.
- 2012 – Boska Komedia
- 2014 – Golem
- 2015 – Złoty deszcz
- 2015 – Don Kichot – improwizacje
- 2015 – Wziołowstąpienie
- 2016 – Historyja o chwalebnym Zmartwychwstaniu Pańskim
- 2016 – Dziady – Noc Pierwsza
- 2017 – Dziady – Noc Druga
- 2017 – Wykład
Zespół
[edytuj | edytuj kod]- Piotr Tomaszuk
- Rafał Gąsowski
- Dariusz Matys
- Monika Kwiatkowska
- Sylwia Nowak
- Adam Milewski
- Katarzyna Wolak
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Piotr Tomaszuk, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (autorzy) [dostęp 2022-09-27] .
- ↑ Dorota Sokołowska , „Dziady – Noc pierwsza” Teatru Wierszalin na antenie TVP Kultura [online] .
- ↑ TVP Kultura , „Dziady. Noc pierwsza” i „Dziady. Noc druga” – dyptyk teatru Wierszalin w TVP Kultura [online] .
- ↑ Wilnoteka, Teatr Wierszalin spektakl „Dziady” [online], 28 września 2022 .
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Oficjalna strona Teatru Wierszalin
- Konrad Szczebiot „Bogowie, wariaci, grzesznicy i święci” artykuł zawierający krótką historię Teatru Wierszalin [dostęp 2011-01-19]
- Leonard Drożdżewicz „DZIADY” W LEŚNEJ GŁUSZY. ĆWIERĆWIECZE TEATRU WIERSZALIN, „Znad Wilii”, nr 4 (68) z 2016 r., s. 41–45, [dostęp 2020-02-20]