Termy Tytusa – Wikipedia, wolna encyklopedia
Plan Term Tytusa | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Typ budynku | |
Ukończenie budowy | 80 |
Położenie na mapie Włoch | |
Położenie na mapie Lacjum | |
Położenie na mapie Rzymu | |
41°53′33″N 12°29′39″E/41,892556 12,494053 |
Termy Tytusa – nieistniejący obecnie kompleks łaźni publicznych w Rzymie, znajdujący się na południowo-wschodnim stoku wzgórza Oppius, stanowiącego część Eskwilinu.
Termy zostały wzniesione z inicjatywy cesarza Tytusa w miejscu, gdzie wcześniej znajdowało się jedno ze skrzydeł Złotego Domu cesarza Nerona. Oddano je do użytku w 80 roku, wraz ze znajdującym się obok Koloseum[1][2]. Budowlę usytuowano na planie prostokąta o wymiarach około 105×120 m[1]. Do jej konstrukcji użyto betonu[2] i przypuszczalnie jako pierwsza z budowli tego typu nakryta była sklepieniem krzyżowym[1]. Wnętrze rozplanowane było podobnie jak we wcześniejszych łaźniach rzymskich: po obu stronach wielkiej, centralnej sali rozlokowane były symetrycznie mniejsze pomieszczenia[2].
Za panowania cesarza Trajana obok łaźni wzniesionych przez Tytusa zbudowano kolejne termy, znacznie przewyższające je rozmiarami[1].
Termy Tytusa zostały opuszczone pod koniec starożytności i stopniowo popadły w dewastację. Ich ruiny przetrwały do połowy XVI wieku, kiedy to zostały rozebrane[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Encyclopedia of the History of Classical Archaeology. Edited by Nancy Thomson de Grummond. London: Routledge, 1996, s. 134. ISBN 1-884964-80-X.
- ↑ a b c Steven L. Tuck: A History of Roman Art. Malden: John Wiley & Sons, 2015, s. 185. ISBN 978-1-4443-3025-0.