Test Wady – Wikipedia, wolna encyklopedia

Test Wady (ISAP, z ang. intracarotid sodium amobarbital procedure) – metoda diagnostyczna pozwalająca ocenić lateralizację korowych ośrodków mowy i pamięci. Test polega na podaniu barbituranu (najczęściej amobarbitalu, czyli Amytalu, w dawce około 100 mg u kobiet i 112,5 mg u mężczyzn) kolejno do jednej i drugiej tętnicy szyjnej wewnętrznej, co pozwala wyłączyć zaopatrywane przez te naczynia odpowiednie półkule kresomózgowia^[1]. Jednocześnie wykonuje się u pacjenta testy psychologiczne oceniające funkcje badanych ośrodków mowy i pamięci. Z tego względu badanie rzadko można wykonać u młodszych, niewspółpracujących dzieci. Metodę opisał japoński neurolog pracujący w Kanadzie, Juhn Atsushi Wada (ur. 1924).

Przypisy

↑ Arthur S. Reber: Słownik psychologii. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe "Scholar", 2008, s. 848. ISBN 978-83-7383-119-3.

Bibliografia

Neurochirurgia czynnościowa. Marek Harat (red.). Bydgoszcz: 2007, s. 136. ISBN 978-83-926225-0-5.

Linki zewnętrzne

Wada's test w bazie Who Named It (ang.)

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[1] Arthur S. Reber: Słownik psychologii. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe "Scholar", 2008, s. 848. ISBN 978-83-7383-119-3.

[1]