The Hooters – Wikipedia, wolna encyklopedia

The Hooters
Ilustracja
The Hooters w 2007
Rok założenia

1980

Pochodzenie

Stany Zjednoczone

Gatunek

rock, nowa fala, folk rock

Aktywność

1980–1995
od 2001

Wydawnictwo

Columbia, MCA, Megaforce

Skład
Eric Bazilian
Rob Hyman
David Uosikkinen
John Lilley
Fran Smith Jr.
Tommy Williams
Byli członkowie
Bobby Woods
John Kuzma
Rob Miller
Andy King
Mindy Jostyn
Strona internetowa
The Hooters podczas Zelt-Musik-Festival we Fryburgu Bryzgowijskim w 2018

The Hootersamerykański zespół rockowy z Filadelfii, działający w latach 1980–1995, reaktywowany w 2001. Znany z przebojów takich jak „All You Zombies”, „Johnny B”, „And We Danced”, „Satellite” i „Day by Day”.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Eric Bazilian i Rob Hyman poznali się na Uniwersytecie Pensylwanii w 1971 roku. Występowali później w zespole Baby Grand, a w 1980 założyli grupę The Hooters. Początkowe lata funkcjonowania grupy ograniczały się do występów w klubach i lokalnych stacjach telewizyjnych.

W 1983 The Hooters niezależnie wydali swój pierwszy album Amore, który nie osiągnął sukcesu. Zespół współpracował następnie z Cyndi Lauper przy nagraniu jej debiutanckiego albumu She’s So Unusual. Zapewniło to im kontrakt z wytwórnią Columbia, która w 1985 wydała ich drugi album, Nervous Night. Dotarł on do 12. miejsca w USA[1] i w Australii[2], i cieszył się umiarkowaną popularnością w Kanadzie, Nowej Zelandii, Niemczech i Szwecji[3]. Single „All You Zombies”, „And We Danced”, „Day by Day” i „Where Do the Children Go” weszły na międzynarodowe listy przebojów.

Druga płyta, One Way Home, przyniosła w 1987 kolejne hity „Johnny B” i „Sstellite”. Cieszyła się międzynarodowym sukcesem, docierając do 27. miejsca w USA[1] i top 20 w kilku krajach Europy[4]. Jednak wydany w 1989 krążek Zig Zag spotkał się z niepowodzeniem w Ameryce Północnej i Australii, i nie wylansował już żadnego dużego przeboju, podobnie jak następny, Out of Body, wydany w 1993 przez MCA Records. W Europie jednak nagrania zespołu cieszyły się wciąż popularnością. Tam na listy sprzedaży weszła też kompilacja Greatest Hits oraz płyta koncertowa The Hooters Live. Jednak w 1995 roku The Hooters zawiesili swoją działalność.

W 2001 doszło do reaktywacji zespołu. W latach 2003–2005 The Hooters koncertowali w Niemczech, Szwajcarii i Szwecji. W czerwcu 2006 odbyło się pierwsze po reaktywacji tournée grupy w Stanach Zjednoczonych. W drugiej połowie 2006 grupa zaczęła nagrywać nowy materiał. Ich nowy album, Time Stand Still, ukazał się w 2007 roku. Trzy lata później wydali niezależnie EP-kę Five by Five, a w 2023 – nowy album Rocking & Swing.

Skład

[edytuj | edytuj kod]

Obecni członkowie

[edytuj | edytuj kod]

Byli członkowie

[edytuj | edytuj kod]
  • Bobby Woods – gitara basowa (od 1980 do 1983)
  • John Kuzma – gitara (od 1980 do 1983)
  • Andy King – gitara basowa (od 1984 do 1987)
  • Rob Miller – gitara basowa (od 1983 do 1984)
  • Mindy Jostyn – skrzypce, harmonijka (od 1992 do 1994)

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]

Albumy studyjne

[edytuj | edytuj kod]
  • 1983: Amore
  • 1985: Nervous Night
  • 1987: One Way Home
  • 1989: Zig Zag
  • 1993: Out of Body
  • 2007: Time Stand Still
  • 2023: Rocking & Swing

Albumy koncertowe

[edytuj | edytuj kod]
  • 1994: The Hooters Live
  • 2008: Both Sides Live
  • 2017: Give the Music Back – Live

Kompilacje

[edytuj | edytuj kod]
  • 1992: Greatest Hits
  • 1994: Greatest Hits Vol. 2
  • 1996: Hooterization: A Retrospective
  • 2010: Five by Five

Single

[edytuj | edytuj kod]
  • 1981: „Fightin’ on the Same Side”
  • 1982: „All You Zombies
  • 1984: „Hanging on a Heartbeat”
  • 1985: „And We Danced”
  • 1986: „Day by Day”
  • 1986: „Where Do the Children Go”
  • 1987: „Johnny B
  • 1987: „Satellite"
  • 1988: „Karla with a K”
  • 1988: „Engine 999”
  • 1989: „500 Miles”
  • 1989: „Brother, Don’t You Walk Away”
  • 1990: „Heaven Laughs”
  • 1990: „Don’t Knock It 'Til You Try It”
  • 1990: „Give the Music Back”
  • 1993: „Twenty Five Hours a Day”
  • 1993: „Boys Will Be Boys”
  • 1994: „Private Emotion
  • 2007: „I’m Alive”
  • 2008: „Time Stand Still”
  • 2012: „If I Should Fall Behind”
  • 2023: „Why Won’t You Call Me Back”

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b The Hooters. AllMusic. [dostęp 2012-06-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-20)]. (ang.).
  2. David Kent: Australian Chart Book 1970–1992. St Ives, N.S.W.: 1993, s. 141. ISBN 0-646-11917-6. (ang.).
  3. Hooters - Nervous Night. charts.nz. [dostęp 2024-07-14]. (ang.).
  4. Hooters - One Way Home. swedishcharts.com. [dostęp 2024-07-14]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]