Theodor Ziehen – Wikipedia, wolna encyklopedia

Georg Theodor Ziehen (ur. 12 listopada 1862 we Frankfurcie nad Menem, zm. 29 grudnia 1950 w Wiesbaden) – niemiecki lekarz neurolog i psychiatra, filozof.

Życiorys

Studiował medycynę na Uniwersytecie w Würzburgu i Uniwersytecie w Berlinie, tytuł doktora medycyny otrzymał w 1865. Następnie pracował jako asystent Karla Ludwiga Kahlbauma w Heilanstalt für Nerven und Gemütskranke w Görlitz, i od 1887 jako asystent Ottona Binswangera w Klinice Psychiatrycznej w Jenie. W 1900 został profesorem psychiatrii w Utrechcie, w 1903 w Halle i od 1904 do 1912 w Berlinie. W 1917 został profesorem filozofii na Uniwersytecie w Halle. W 1930 roku przeszedł na emeryturę i zamieszkał w Wiesbaden.

Dorobek naukowy

Ziehen opublikował około 450 prac na temat psychologii, neurologii, anatomii. Był autorem cenionego podręcznika Die Geisteskrankheiten des Kindesalters (Choroby umysłowe wieku dziecięcego), który był pierwszym tak szerokim opracowaniem na temat psychiatrii dziecięcej w języku niemieckim. Napisał także podręcznik Psychiatrie, który doczekał się w latach 1894–1911 czterech wydań. Razem z Hermannem Oppenheimem opisał dystonię torsyjną.

W 1894 roku wprowadził termin „psychozy reaktywnej”, określając nim ogół chorobowych zaburzeń nastroju.

W 1898 opublikował pracę Psychophysiologische Erkenntnistheorie (Psychofizjologiczna teoria poznania), w której przedstawił system filozoficzny oparty na psychologii.

Między 1889 a 1890 pacjentem Binswangera i Ziehena był Friedrich Nietzsche^[1].

Wybrane prace

Sphygmographische Untersuchungen an Geisteskranken. Jena, 1887
Psychiatrie. Berlin, 1894
Psychophysiologische Erkenntnisstheorie. Jena, 1898
Leitfaden der physiologischen Psychologie. Jena, 1891
Das Centralnervensystem der Cetaceen. 1892
Psychiatrie für Ärzte und Studierende. Berlin, 1894
Das Centralnervensystem der Monotremen und Marsupialier. 1897.
Anatomie des Centralnervensystems. W: Handbuch der Anatomie des Menschen, Jena, 1899
Über die allgemeinen Beziehungen zwischen Gehirn und Seelenleben. Leipzig, 1902. 66 ss
Die Prinzipien und Methoden der Begabungs-, insbesondere der Intelligenzprüfung. Jena, 1908
Die Erkennung der psychopathischen Konstitutionen und die öffentliche Fürsorge für psychopatisch veranlagte Kinder. Jena, 1912
Ärztliche Wünsche zur Fürsorgeerziehung. Langensalza, 1913
Die Grundlagen der Psychologie. Leipzig-Berlin, 1915
Die Geisteskrankheiten des Kindesalters einschliesslich des Schwachsinns und der psychopathischen Konstitutionen, I-II. Berlin, 1915-1917
Über das Wesen der Beanlagung und ihre methodische Erforschung. Langensalza, 1918; 4. ed., 1929.
Das Seelenleben der Jugendlichen. Langensalza, 1923
Die Grundlagen der Charakterologie. Langensalza, 1930

Przypisy

↑ Wilkes J. [Friedrich Nietzsche: history of his illness. On the 100th anniversary of the death of the poet-philosopher]. „Psychiatrische Praxis”. 27. 3, s. 147-50, 2000. PMID: 10812640.

Bibliografia

Pagel JL: Biographisches Lexikon hervorragender Ärzte des neunzehnten Jahrhunderts. Berlin-Wien: Urban & Schwarzenberg, 1901, s. 1899. [1]
Uwe-Jens Gerhard, Bernhard Blanz. Theodor Ziehen, M.D., Ph.D., 1862–1950. Am J Psychiatry 161, s. 1369 (2004)

Linki zewnętrzne

Georg Theodor Ziehen w bazie Who Named It (ang.)
catalogus-professorum-halensis. [dostęp 2010-02-02].
Thüringer Gesellschaft für Psychiatrie, Neurologie und Kinder und Jugendspychiatrie e.V. · Philosophenweg 3 · 07740 Jena. [dostęp 2010-02-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-08-18)].
Bibliografie der Werke TH. ZIEHENs

[1] Wilkes J. [Friedrich Nietzsche: history of his illness. On the 100th anniversary of the death of the poet-philosopher]. „Psychiatrische Praxis”. 27. 3, s. 147-50, 2000. PMID: 10812640.

[1]