Tiyn – Wikipedia, wolna encyklopedia

Tiyn (kaz. тиын, kirg. тийин, tijin, uzb. tiyin) – moneta zdawkowa używana w Kazachstanie, Kirgistanie i Uzbekistanie, stanowiąca 1/100 część odpowiednio tenge, soma i suma.

Wprowadzona do obiegu w Kazachstanie 15 listopada 1993 (wówczas wyłącznie jako moneta 100 tiynów). Jeszcze w 1993 wydrukowano banknoty o nominałach 1, 2, 5, 10, 20 i 50 tiynów (wycofano je z dniem 31 grudnia 1995). Od 7 lutego 2001 nie jest w praktyce używany, a tiyny są wymieniane w bankach, równając do pełnego tenge. Stosuje się je także w rozliczeniach bankowych.

Tiyiny zostały wprowadzone dekretem między 10 a 15 maja 1993 roku. Występowały jako monety o nominałach 10 i 50 tiyinów oraz banknoty o nominałach 1, 10 i 50 tiyinów. Obecnie praktycznie wyszły z użytku.

Tiyin w Uzbekistanie został wprowadzony 1 lipca 1994 roku w nominałach 1, 3, 5, 10, 20, i 50 tiyinów. Jest (według stanu z 2013) najmniej wartą monetą wybijaną na świecie (1 amerykański cent jest wart około 2000 tiyinów, a 1 pens brytyjski około 3083 tiyiny^[1]). Obecnie jest rzadko w użyciu.