Trachit – Wikipedia, wolna encyklopedia

Trachit, trachyt – obojętna skała wylewna, leżąca w grupie skał nasyconych krzemionką, w klasie sjenitu i trachitu.

Na diagramie klasyfikacyjnym QAPF trachit zajmuje pole 7.

W klasyfikacji TAS trachit wraz z alkaliczno-skaleniowym trachitem zajmuje pole T (trachity alkaliczne i trachity).

W skład trachitu wchodzą minerały jasne: głównie skalenie potasowe, poza tym kwarc, w mniejszej ilości znajdują się tu plagioklazy oraz minerały ciemne, takie jak: biotyt i hornblenda.

Barwa tej skały jest zmienna i zależna od domieszek mineralnych, może być: szara, różowa, żółta, czerwona, a nawet brunatna (rzadko).

Struktura wyraźnie porfirowa z prakryształami skaleni alkalicznych tkwiącymi w cieście skalnym, szorstka w dotyku.

Ze zwietrzeliny trachitu powstają gleby gliniaste, głębokie, bogate w składniki odżywcze dla roślin.

Skała rzadko występująca. Większe złoża występują w Rosji, Niemczech, Francji. Na terenie Polski rzadko spotykana w obrębie środkowoeuropejskiej prowincji bazaltowej (występuje np. w Górach Kaczawskich).

Zobacz multimedia związane z tematem: Trachit

• Ryka W., Maliszewska A., Słownik Petrograficzny, Wydawnictwa Geologiczne, Warszawa, 1991 (wyd. II popr. i uzup.), ISBN 83-220-0406-0;
• Grażyna Niemczynow, Jan Burchart: Mały słownik geologiczny, wyd. II, Wiedza Powszechna, Warszawa 1966, s. 226.