Traktat z Rarotonga – Wikipedia, wolna encyklopedia

Traktat z Rarotonga (ang. South Pacific Nuclear Free Zone Treaty) – układ o utworzeniu strefy bezatomowej na obszarze południowo-wschodniego Pacyfiku, podpisany 6 sierpnia 1985 na wyspie Rarotonga. Spisany w języku angielskim. Zgodnie z art. 15 obowiązuje od zdeponowania 8 ratyfikacji, co nastąpiło 11 grudnia 1986 r. Depozytariuszem wedle art. 16 jest Sekretariat Forum Południowego Pacyfiku (South Pacific Forum). Zgodnie z art. 102 Karty Narodów Zjednoczonych zarejestrowany w Sekretariacie ONZ^[1]. Do układu należy 13 państw^[2].

Przypisy

Broń masowego rażenia	Konwencje haskie (1899 i 1907) Protokół genewski (1925) LTBT (1963) NPT (1968) BWC (1972) CWC (1993) CTBT (1996) TPNW (2017)
Strefy bezatomowe	Układ Antarktyczny (1959) Traktat z Tlatelolco (1967) Traktat o dnie morza (1971) Traktat z Rarotonga (1985) Konferencja dwa plus cztery (1990) Traktat z Bangkoku (1995) Traktat z Kairu (1996) Traktat z Semipałatyńska (2006)
Zbrojenia morskie	Traktat waszyngtoński (1922) Traktat londyński (1930) Drugi traktat londyński (1936)
Pomiędzy USA a ZSRR/Rosją	SALT I (1972) ABM (1972) TTBT (1974) SALT II (1979) INF (1987) START I (1991) START II (1993) SORT (2002) New START (2010)
Pozostałe traktaty	Deklaracja petersburska (1868) Deklaracja brukselska (1874) Traktat wersalski (1919) Traktat w Saint-Germain-en-Laye (1919) Traktat w Neuilly-sur-Seine (1919) Traktat w Trianon (1920) Traktat w Sèvres (1920) Protokół genewski (1925) Traktat o przestrzeni kosmicznej (1967) ENMOD (1977) CCWC (1980) CFE (1990) Traktat o otwartych przestworzach (1992) Porozumienie Wassenaar (1994) Traktat ottawski (1997) CCM (2008)