Tramwaje w Drużkiwce – Wikipedia, wolna encyklopedia

Tramwaje w Drużkiwce
	tramwaj
	; KTM-5 w Drużkiwce
Państwo	Ukraina
Obwód	doniecki
Lokalizacja	Drużkiwka
Operator	Drużkiwkaawtoełektrotrans
Liczba linii	4
Lata funkcjonowania	od 1945
	Infrastruktura
	; Schemat sieci
Długość sieci	19,5 km
Rozstaw szyn	1524 mm
	Tabor
Liczba pojazdów	8
	Multimedia w Wikimedia Commons

Tramwaje w Drużkiwce – system komunikacji tramwajowej działający w ukraińskim mieście Drużkiwka.

Historia

Budowę pierwszej linii tramwajowej w Drużkiwce rozpoczęto we wrześniu 1945. Uruchomienie tramwajów w Drużkwice miało miejsce 5 grudnia 1945. Po upadku ZSRR zlikwidowano trzy linie tramwajowe o nr 3, 5 oraz 6 oraz dwie trasy: do fabryki porcelany oraz do osiedla Budowniczych Maszyn. 6 września 2013 otwarto ponownie linię do fabryki porcelany, jednak już jako jednotorową (do 2002 była to linia dwutorowa). Do nowej końcówki przedłużono linię nr 2. Odcinek do osiedla Budowniczych Maszyn otwarto ponownie 8 października 2014, do tej pętli również przedłużono linię nr 2^[2]. Przed odbudową linii do fabryki porcelany i do osiedla Budowniczych Maszyn linia nr 2 kursowała na trasie: Szpital Miejski (Miśka likarnia) – Osiedle Słoneczne (mikrorajon Soniacznyj)^[1]. W mieście funkcjonuje jedna zajezdnia tramwajowa.

Linie

Stan z marca 2018 r.^[3]

Linia	Trasa
	Zaliznycznyj wokzał ↔ Centralna likarnia Wułycia Soborna
	Porcelanowyj zawod ↔ (Mikrorajon «Soniacznyj») Sełyszcze Maszynobudiwnykiw Wułycia Pedahohiczna – wułycia Soborna – wułycia Enhelsa – wułycia Ołeha Koszowoho – wułycia Maszynobudiwnykiw – (wułycia Nowo-Sadowa) W dni robocze kursuje na skróconej trasie do Mikrorajonu «Soniacznyj»
	Uniwermah «Majak» ↔ Sełyszcze Maszynobudiwnykiw Wułycia Pedahohiczna – wułycia Soborna – wułycia Enhelsa – wułycia Ołeha Koszowoho – wułycia Maszynobudiwnykiw – (wułycia Nowo-Sadowa) Kursuje tylko w dni robocze

Tabor

W grudniu 2019 r. w Drużkiwce było 8 tramwajów liniowych.

Zdjęcie	Typ	Eksploatacja od	Liczba
	KTM-5M3	1981	1
	Tatra T3SUCS	2015	5
	Tatra T3SU	2015	2
Łączna liczba:			8

Wagony Tatra T3 i T3SUCS kursowały w Charkowie, a wcześniej także w Pradze. Wagon T3SU przyjechał prosto z Pragi. Wszystkie wagony mają praskie numery taborowe.

Przypisy

↑ ^a ^b Сергей Тархов, Кость Козлов, Ааре Оландер: Электротранспорт Украины: Энциклопедический путеводитель. Kijów: 2010, s. 200–205. ISBN 978-966-2321-11-1.
↑ Marcin Rechłowicz. Tramwaje i trolejbusy w Donbasie (2014–2015). „Świat Kolei”. 2/2016, s. 46–53. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962.
↑ Schemat tras tramwajowych z marca 2018 r.

Bibliografia

[Электротранспорт_Украины-1] Сергей Тархов, Кость Козлов, Ааре Оландер: Электротранспорт Украины: Энциклопедический путеводитель. Kijów: 2010, s. 200–205. ISBN 978-966-2321-11-1.

[2] Marcin Rechłowicz. Tramwaje i trolejbusy w Donbasie (2014–2015). „Świat Kolei”. 2/2016, s. 46–53. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962.

[3] Schemat tras tramwajowych z marca 2018 r.

[1]

[2]

[3]