Tranzyt (transport) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Tranzyt – w transporcie, przewóz ludzi lub towarów przez dane terytorium[1].

Tranzyt międzynarodowy to przewóz osób lub ładunków z jednego kraju do drugiego przez terytorium trzeciego[1].

Tranzyt dzieli się na:

  • tranzyt bezpośredni – ma miejsce wtedy, gdy ładunek obcy jest przewożony przez terytorium własnego kraju bez prawa składowania;
  • tranzyt pośredni – ma miejsce wtedy, gdy przewożone ładunki obce składowane są przez pewien czas na terytorium własnego kraju.

Prawo międzynarodowe

[edytuj | edytuj kod]

Umowy międzynarodowe o tranzycie:

  • Konwencja i Statut o wolności tranzytu, podpisane w Barcelonie 20 kwietnia 1921[2]
  • Konwencja o handlu tranzytowym krajów bez dostępu do morza, podpisana w Nowym Jorku 8 lipca 1965[3]
  • Konwencja Narodów Zjednoczonych o prawie morza podpisana 10 grudnia 1982, część III rozdział 2 Przejście tranzytowe (art. 37 – 44) i część X Prawo dostępu do morza i od strony morza oraz wolność tranzytu (art. 124 – 132).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]