Trekking – Wikipedia, wolna encyklopedia

Trekking – forma turystyki przygodowej lub kwalifikowanej, uprawiana w trudnych warunkach terenowych i klimatycznych^[1][2].

Wyróżnia się kilka form trekkingu. Najpopularniejszą jest trekking klasyczny (górski)^[3], będący formą pośrednią między wspinaczką a hikingiem(inne języki). Termin trekking pochodzi od słowa trek używanego na południu Afryki i oznaczającego wędrówkę Burów w czasie zdobywania kolejnych ziem. W turystyce trekking zaczął najpierw odnosić się do wędrówek pieszych w Himalajach nepalskich i indyjskich^[4].

Inne formy trekkingu to m.in. pustynny, tropikalny, lodowcowy, polarny, rzeczny, na bagnach, na wulkanach.

Zobacz hasło trekking w Wikisłowniku