Triteleja – Wikipedia, wolna encyklopedia
Triteleja wielkokwiatowa | |||
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | triteleja | ||
Nazwa systematyczna | |||
Triteleia Douglas ex Lindl. Edwards's Bot. Reg. 15: t. 1293 (1830)[3] | |||
Typ nomenklatoryczny | |||
Triteleia grandiflora Lindl.[4] | |||
Synonimy | |||
| |||
Homonimy | |||
Triteleia Kieffer, 1906 (owadziarki)[5] |
Triteleja (Triteleia Douglas ex Lindl.) – rodzaj roślin z rodziny szparagowatych, obejmujący 16 gatunków. Występują one w zachodniej Ameryce Północnej[3] – są szeroko rozpowszechnione na zachód od Gór Skalistych, przy czym największa ich różnorodność występuje w okolicach Klamath w północno-zachodniej Kalifornii i południowym Oregonie. Bulwocebule niektórych gatunków były spożywane przez Indian[6].
Nazwa naukowa rodzaju pochodzi od greckich słów τρί (tri – trzy) i τέλειος (teleios – idealny)[6], z uwagi na występowanie elementów kwiatu trójkami[6].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]- Pokrój
- Wieloletnie rośliny zielne o wysokości do 60 cm[6].
- Pęd
- Podziemna bulwocebula, pokryta włóknistą okrywą[6].
- Liście
- Od jednego do trzech liści odziomkowych, wąskolancetowatych lub równowąskich (T. ixioides), z wypustką grzbietową, kanalikowatych, owoszczonych, całobrzegich[6].
- Kwiaty
- Zebrane w baldachowaty kwiatostan, który wyrasta na wzniesionym, sztywnym, okrągłym na przekroju głąbiku, o średnicy 1-5 mm. Kwiatostan wsparty jest zielonymi (fioletowawymi u T. lemmoniae), lancetowatymi, szorstkimi podsadkami. Szypułki wzniesione, często członkowate, zwykle dłuższe od okwiatu (krótsze u T. crocea). Okwiat sześciolistkowy. Listki zrośnięte u nasady w rurkę, różnej długości i kształtu, zwykle lejkowatą, powyżej wolne, podnoszące się lub rozpostarte. Sześć pręcików nadległych listkom okwiatu, o wydatnych nitkach, przylegających do rurki okwiatu w 1 lub 2 rzędach, powyżej wolnych, spłaszczonych, niekiedy rozszerzonych i trójkątnych, u niektórych gatunków z wierzchołkowymi wyrostkami tworzącymi koronę. Pylniki obrotne, zwykle odgięte od znamienia. Zalążnia zbudowana z trzech owocolistków, górna, zielona lub w kolorze okwiatu (żółta u T. peduncularis lub biała u T. clementina), osadzona na szypułce, trójkomorowa. Zalążki anatropowe, od dwóch do kilku w każdej komorze zalążni. Szyjka słupka o długości 2–4 mm, zakończona słabo trójklapowanym znamieniem[6].
- Owoce
- Jajowate, pękające torebki, zawierające czarne, jednostronnie prążkowane, półkuliste, kulistawe nasiona o skorupiastej łupinie[6].
- Gatunki podobne
- Kwiaty Triteleia są podobne do kwiatów Triteleiopsis palmeri, ale różnią się pewnymi szczegółami budowy (położeniem pylników, brakiem poprzecznych wyrostków w okwiecie, klapowanym znamieniem). Liście u Triteleia są kanalikowate i odziomkowe w przeciwieństwie do naprzemianległego ulistnienia Triteleiopsis palmeri. Głąbik u tych rośliny jest znacznie smuklejszy od tego u Triteleiopsis palmeri[6].
Biologia
[edytuj | edytuj kod]- Rozwój
- Geofity pędowobulwiaste. Kwitną na wiosnę i latem (od marca do sierpnia), w zależności od gatunku[6].
- Siedlisko
- Stepy bylicowe, łąki na glebie gliniastej, podmokłe łąki, rozlewiska, lasy sosnowe, wilgotne lasy strefy umiarkowanej, lasy podgórskie, suche zbocza, wzgórza wulkaniczne i płaskowyże, często na glebach serpentynowych[6].
- Genetyka
- Rośliny często poliploidalne. Liczba chromosomów 2n jest wielokrotnością x=7 lub x=8[6].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]- Pozycja systematyczna
- Rodzaj z podrodziny Brodiaeoideae z rodziny szparagowatych Asparagaceae[7].
- Ujęcie historyczne
- W systemie Takhtajana z 1997 r. zaliczany do plemienia Brodieae w podrodzinie czosnkowych w rodzinie czosnkowatych (Alliaceeae)[8]. W systemie Kubitzkiego zaliczony do rodziny Themidaceae[9].
- Wykaz gatunków[3]
- Triteleia bridgesii (S.Watson) Greene
- Triteleia clementina Hoover
- Triteleia crocea (Alph.Wood) Greene
- Triteleia dudleyi Hoover
- Triteleia grandiflora Lindl. – triteleja wielkokwiatowa[10]
- Triteleia guadalupensis L.W.Lenz
- Triteleia hendersonii Greene
- Triteleia hyacinthina (Lindl.) Greene
- Triteleia ixioides (Dryand. ex W.T.Aiton) Greene
- Triteleia laxa Benth.
- Triteleia lemmoniae (S.Watson) Greene
- Triteleia lilacina Greene
- Triteleia lugens Greene
- Triteleia montana Hoover
- Triteleia peduncularis Lindl.
- Triteleia piutensis Kentner & K.E.Steiner
Zastosowanie
[edytuj | edytuj kod]- Rośliny spożywcze
- Bulwocebule tritelei wielkokwiatowej T. grandiflora są jadalne i były źródłem pożywienia dla Indian oraz pierwszych osadników z Europy[11]. Podobnie spożywano pędy T. hyacinthina, T. ixioides i T. laxa[12].
- Rośliny lecznicze
- W bulwocebulach Triteleia hyacinthina obecnych jest 13 saponin sterydowych, o działaniu hamującym fosfodiesterazę, mających potencjalne zastosowanie lecznicze[13].
- Inne zastosowania
- Niektóre plemiona indiańskie przypisywały bulwocebulom tritelei wielkokwiatowej działanie magiczne i doczepiały je do torebek z lekarstwami, aby wzmocnić ich działanie[11].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-05] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-03-05] (ang.).
- ↑ a b c d Plants of the World Online. The Royal Botanic Gardens, Kew, 2019. [dostęp 2021-03-07]. (ang.).
- ↑ Farr E. R., Zijlstra G. (ed.): Index Nominum Genericorum (Plantarum). Smithsonian Institution, 1996–. [dostęp 2021-03-07]. (ang.).
- ↑ Global Biodiversity Information Facility (GBIF) Backbone Taxonomy. GBIF Secretariat. [dostęp 2021-03-10]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j k l J. Chris Pires: Triteleia in Flora of North America @ efloras.org. www.efloras.org. [dostęp 2021-03-10].
- ↑ USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System. 2020. Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy). National Germplasm Resources Laboratory, Beltsville, Maryland. [dostęp 2021-03-07]. (ang.).
- ↑ Brands, S.J. (ed.): The Taxonomicon. 1989–. [dostęp 2021-03-07]. (ang.).
- ↑ K. Rahn: Themidaceae. W: Klaus Kubitzki: The Families and Genera of Vascular Plants. T. 3: Flowering Plants. Monocotyledons: Lilianae (except Orchidaceae). Berlin Heidelberg: Springer-Verlag, 1998, s. 440. DOI: 10.1007/978-3-662-03533-7. ISBN 978-3-662-03533-7. (ang.).
- ↑ Ludmiła Karpowiczowa (red.): Słownik nazw roślin obcego pochodzenia łacińsko-polski i polsko-łaciński. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 1973, s. 77.
- ↑ a b Juanita A.R. Ladyman: Triteleia grandiflora Lindley (largeflower triteleia): A Technical Conservation Assessment. USDA Forest Service, Rocky Mountain Region, 2007-01-29. [dostęp 2021-03-10].
- ↑ Emma C. Underwood, Hugh D. Safford, Nicole A. Molinari, Jon E. Keeley: Valuing chaparral: ecological, socio-economic, and management perspectives. Springer, 2018. ISBN 978-3-319-68302-7.
- ↑ Y Mimaki. Steroidal saponins from the bulbs of Triteleia lactea and their inhibitory activity on cyclic AMP phosphodiesterase. „Phytochemistry”. 38 (5), s. 1279–1286, 1995-03. DOI: 10.1016/0031-9422(94)00790-z.
Identyfikatory zewnętrzne (takson):