Tritlenek diboru – Wikipedia, wolna encyklopedia

Tritlenek diboru
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
konst.	tritlenek diboru, tlenek(2−) boru(3+), tlenek boru(3+), tlenek boru(III)
	Inne nazwy i oznaczenia
Stocka	tlenek boru(III)
inne	tlenek boru, bezwodnik borowy, dawniej: trójtlenek dwuboru
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	B2O3
Masa molowa	69,62 g/mol
Wygląd	bezbarwne, szkliste ciało stałe lub heksagonalne kryształy; higroskopijny
	Identyfikacja
Numer CAS	1303-86-2
PubChem	518682
SMILES
	B(=O)OB=O
InChI
	InChI=1S/B2O3/c3-1-5-2-4
	InChIKey
	JKWMSGQKBLHBQQ-UHFFFAOYSA-N
Właściwości
	Gęstość
	2,55 g/cm³; ciało stałe
	Rozpuszczalność w wodzie
	2,2 g/100 g (20 °C)
	w innych rozpuszczalnikach
	etanol
Temperatura topnienia	450 °C
Niebezpieczeństwa
	Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2012-06-25]
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI
Niebezpieczeństwo
Zwroty H	H360FD
Zwroty P	P201, P308+P313
	Europejskie oznakowanie substancji
	oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
	Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI
	Toksyczny; (T)
Zwroty R	R60, R61
Zwroty S	S45, S53
	NFPA 704
Na podstawie; podanego źródła	0 2 0
Temperatura zapłonu	niepalny
Numer RTECS	ED7900000
Dawka śmiertelna	LD50 3163 mg/kg (mysz, doustnie)
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Tritlenek diboru (nazwa Stocka: tlenek boru(III)), B₂O₃ – nieorganiczny związek chemiczny z grupy tlenków kwasowych, w którym bor występuje na III stopniu utlenienia.

Otrzymywanie

Tlenek boru otrzymuje się poprzez stapianie kwasu borowego i odparowanie wody.

Jest kruchym, higroskopijnym, bezbarwnym ciałem stałym występującym w dwóch odmianach – szklistej (o temperaturze mięknienia 209 °C) i krystalicznej (o temperaturze topnienia 450 °C).

Ma charakter kwasowy. W reakcji z wodą tworzy słaby kwas borowy:

B₂O₃ + 3H₂O → 2H₃BO₃

W reakcji tlenku boru z tlenkami metali powstają metaborany, np.

B₂O₃ + Na₂O → 2NaBO₂

Stosuje się go do produkcji szkła, dodatków do farb, otrzymywania boru oraz jako topnik do analizy glinokrzemianów zawierających fluorki.

↑ ^a ^b ^c ^d ^e David R.D.R. Lide David R.D.R. (red.), CRC Handbook of Chemistry and Physics, wyd. 90, Boca Raton: CRC Press, 2009, s. 4–53, ISBN 978-1-4200-9084-0 (ang.).
↑ ^a ^b ^c Bezwodnik borowy (nr 202851) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2012-06-25]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
↑ ^a ^b Tritlenek diboru, [w:] Classification and Labelling Inventory, Europejska Agencja Chemikaliów [dostęp 2015-03-28] (ang.).
↑ Tritlenek diboru (nr 202851) (ang.) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Stanów Zjednoczonych. [dostęp 2012-06-25]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)