Turniej Izwiestii – Wikipedia, wolna encyklopedia

Turniej Izwiestii (ros. Турнир приз газеты Известия – Turnir Priz Gaziety Izwiestija) – cykliczne międzypaństwowe rozgrywki w hokeju na lodzie organizowane w ZSRR o puchar redakcji dziennika „Izwiestija” z Moskwy.

Pierwotnie w 1967 zapoczątkowano turniej hokejowy z okazji 50. rocznicy rewolucji październikowej. Został on ponownie zorganizowany tylko raz. Od 1969 rozgrywki były organizowane jako Turniej Izwiestii, jako że patronat przejął moskiewski dziennik „Izwiestija”, czego orędownikiem był komentator sportowy Boris Fiedosow. Do 1973 turniej był rozgrywany corocznie w grudniu, a od 1974 we wrześniu[1]. Ostatnia edycja turnieju została rozegrana w 1996.

Od 1997 nieformalnymi kontynuatorami turnieju były m.in. rozgrywki o Puchar Baltiki, Puchar Rosno oraz Puchar Pierwszego Kanału (ang. Channel One Cup), wchodzący w skład Euro Hockey Tour[2].

Edycje

[edytuj | edytuj kod]
Rok I miejsce II miejsce III miejsce IV miejsce V miejsce i dalsze
1967  ZSRR A  ZSRR B  Czechosłowacja B  Czechosłowacja A 5.  Kanada
6.  Polska
1968  ZSRR A  ZSRR B  Finlandia – –
1969  ZSRR  Kanada  Czechosłowacja  Szwecja 5.  Finlandia
6.  NRD
1970  Czechosłowacja  ZSRR  Szwecja  Finlandia  Polska
1971  ZSRR  Czechosłowacja  Finlandia  Szwecja –
1972  ZSRR  Czechosłowacja  Szwecja  Finlandia  Polska
1973  ZSRR  Czechosłowacja  Finlandia  Polska  Szwecja
1974  Czechosłowacja  ZSRR  Szwecja  Finlandia –
1975  ZSRR  Czechosłowacja  Szwecja  Finlandia –
1976  ZSRR  Szwecja  Czechosłowacja Kanada Winnipeg Jets  Finlandia
1977  Czechosłowacja  ZSRR  Szwecja  Finlandia Kanada Quebec Nordiques
1978  ZSRR  Czechosłowacja Kanada NHL Future Stars  Szwecja  Finlandia
1979  ZSRR  Czechosłowacja  Finlandia  Szwecja  Kanada
1980  ZSRR  Czechosłowacja  Finlandia  Szwecja –
1981  ZSRR  Czechosłowacja  Finlandia  Szwecja –
1982  ZSRR  Finlandia  Czechosłowacja  Szwecja  RFN
1983  ZSRR  Czechosłowacja  Szwecja  Finlandia  Kanada
1984  ZSRR  Czechosłowacja  Finlandia  Szwecja  RFN
1985  Czechosłowacja  ZSRR  Szwecja  Kanada  Finlandia
1986  ZSRR  Kanada  Szwecja  Czechosłowacja  Finlandia
1987  Czechosłowacja  ZSRR  Szwecja
1988  ZSRR  Szwecja  Czechosłowacja  Kanada  Finlandia
1989  ZSRR  Czechosłowacja  Finlandia  Kanada 5.  RFN
6.  Szwecja
1990  ZSRR  Szwecja  Czechosłowacja  Finlandia  Kanada
1991 nie rozgrywany
1992  Rosja II  Czechosłowacja  Rosja I  Szwecja 5.  Finlandia,  Szwajcaria
7.  Kanada,  RFN
1993  Rosja I  Rosja II  Szwecja  Stany Zjednoczone 5.  Czechy,  Francja
7.  Finlandia,  Kanada
9.  Norwegia,  Białoruś
1994  Rosja  Czechy[3]  Finlandia  Szwecja 5.  Włochy,  Norwegia
7.  Francja,  Szwajcaria
1995  Rosja  Czechy  Szwecja  Kanada  Finlandia
1996  Szwecja  Rosja  Finlandia  Czechy  Kanada

1970

[edytuj | edytuj kod]
  • Termin: 6–13 grudnia 1970.
  • Uczestnicy: Czechosłowacja, Finlandia, Polska, Szwecja, ZSRR.
  • Na przełomie października i listopada 1970 organizatorzy zaprosili do występu w Turnieju Izwiestii reprezentację Polski, po raz pierwszy w edycji turnieju pod patronatem moskiewskiego dziennika, uzależniając to jednak od wyników polskiej kadry w nadchodzących eliminacyjnych spotkaniach z reprezentacją NRF o prawo gry w Grupie A mistrzostw świata[4] (jeden z tych meczów Polska przegrała 3:6[5]).
  • Zwycięzca: Czechosłowacja[6]
  • Najlepszym bramkarzem turnieju został uznany Polak Andrzej Tkacz.

1971

[edytuj | edytuj kod]

Trzy pierwsze drużyny zgromadziły w turnieju jednakową liczbę punktów, a o kolejności decydował bilans bramkowy[7].

1972

[edytuj | edytuj kod]

W zakończonym 23 grudnia 1972 turnieju w ostatnich meczach ZSRR pokonał Czechosłowację 8:4 (1:1, 4:3, 3:0), a Polska zremisowała ze Szwecją 2:2 (2:0, 0:1, 0:1)[8].

1973

[edytuj | edytuj kod]
  • W zakończonym 21 grudnia 1973 turnieju w ostatnich meczach ZSRR pokonał Czechosłowację 7:1 (0:1, 3:0, 4:0), a w ostatnim meczu Polska zremisowała z Finlandią 1:1 (0:1, 0:0, 1:0) po golu Stefana Chowańca w 54 min., zajmując tym samym czwarte miejsce (Finlandia zajęła trzecie przez lepszą różnicę bramek) – najlepszą pozycję w historii swoich występów w turnieju[9].
  • Najlepsi zawodnicy turnieju: bramkarz – Jiří Holeček (Czechosłowacja), obrońca – Aleksandr Gusiew (ZSRR), napastnik – Walerij Charłamow (ZSRR)
  • Najskuteczniejszy zawodnik: Boris Michajłow (ZSRR) – 9 punktów za 4 gole i 5 asyst
  • W trakcie ostatniego meczu turnieju po raz ostatni w sposób symboliczny jako czynni zawodnicy zagrali w barwach reprezentacji radzieccy hokeiści Aleksandr Ragulin, Anatolij Firsow i Witalij Dawydow[10].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Sport. Depesze. „Nowiny”, s. 2, nr 22 z 23 stycznia 1973. 
  2. ↑ David Schlegel: History of Euro Hockey Tour and its tournaments. eht.cz, 2005-12-21. [dostęp 2017-02-08]. (ang.).
  3. ↑ Hokej: Turniej Izwiestii. Nie tylko o puchar. rp.pl, 1994-12-21. [dostęp 2017-02-08].
  4. ↑ Polscy hokeiści zaproszeni na wielki Turniej „Izwiestii”. „Nowiny-Stadion”, s. 1, nr 44 z 2 listopada 1970. 
  5. ↑ Hokeiści przegrali z NRF. „Nowiny-Stadion”, s. 1, nr 45 z 9 listopada 1970. 
  6. ↑ Hokej. Reprezentanci CSRS sięgają po nagrodę „Izwiestii”. „Nowiny”, s. 2, nr 344 z 13 grudnia 1970. 
  7. ↑ Sportowe doniesienia z kraju i ze świata. „Nowiny”, s. 2, nr 354 z 23 grudnia 1971. 
  8. ↑ Hokeiści Sanoka nadal na IV miejscu. „Nowiny”, s. 2, nr 356 z 27 grudnia 1972. 
  9. ↑ Sport. Puchar Izwiestii dla drużyny ZSRR. „Nowiny”, s. 2, nr 352 z 22 grudnia 1973. 
  10. ↑ Sport. Po turnieju „Izwiestii”. „Nowiny”, s. 2, nr 353 z 23 grudnia 1973. 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Turniej_Izwiestii&oldid=74759925”