Ulica Aleksandra Lubomirskiego w Krakowie – Wikipedia, wolna encyklopedia

ulica Aleksandra Lubomirskiego

Stare Miasto
Widok w stronę ronda Mogilskiego
Państwo	Polska
Miejscowość	Kraków
Długość	450 m
Przebieg
ul. Rakowicka, ul. Wita Stwosza rondo Mogilskie
Położenie na mapie Krakowa ulica Aleksandra Lubomirskiego
Położenie na mapie Polski ulica Aleksandra Lubomirskiego
Położenie na mapie województwa małopolskiego ulica Aleksandra Lubomirskiego
50°04′03,1″N 19°57′17,6″E/50,067528 19,954889

Ulica Aleksandra Lubomirskiego w Krakowie – ulica w Krakowie położona w Dzielnicy I Stare Miasto. Biegnie z zachodu na wschód i jest jedną z ulic tworzących II obwodnicę Krakowa. Razem z ul. Wita Stwosza i ul. 6 Sierpnia tworzą ciąg komunikacyjny nazywany popularnie Trasą Galicyjską.

Dzisiejsze położenie ulicy odpowiada linii przebiegu tzw. okopów, fortyfikacji ziemnych, istniejących w pierwszej połowie XIX wieku^[1]. Jako ulica wytyczona została w 1891 roku, podczas gdy Fundacja Schroniska im. Aleksandra Lubomirskiego odstąpiła część posiadanego przez siebie gruntu na rzecz utworzenia ulicy. W związku z tym, w 1892 roku, Rada Miasta Krakowa nazwała ulicę imieniem Aleksandra Lubomirskiego, starosty perejasławskiego i sądeckiego. W 1952 została przemianowana na ulicę Andrzeja Frycza Modrzewskiego, zaś w 1990 roku przywrócono ulicy nazwę poprzednią. W latach sześćdziesiątych ulica została przedłużona o odcinek pomiędzy ulicą Ariańską, a rondem Mogilskim^[1].

Ulica Aleksandra Lubomirskiego przebiega przez teren krakowskiej Dzielnicy I Stare Miasto na całej swojej długości^[1].

Ulica rozpoczyna swój bieg od skrzyżowania z ulicą Rakowicką i Wita Stwosza, zaś kończy się przy rondzie Mogilskim. Ulica mierzy około 450 metrów długości^[1].

• 
  Widok na wschód, w kierunku Ronda Mogilskiego

• Elżbieta Supranowicz: Nazwy ulic Krakowa. Kraków: Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN, 1995. ISBN 83-85579-48-6. Brak numerów stron w książce
• Kieszonkowy atlas Krakowa – wersja z 2007