Ulica Bożego Ciała w Krakowie – Wikipedia, wolna encyklopedia

ulica Bożego Ciała
Stare Miasto
Ilustracja
Widok od pl. Wolnica, po prawej wejście do klasztoru kanoników i kościoła Bożego Ciała
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Kraków

Przebieg
ul. J. Dietla
ul. Miodowa
ul. Rabina Meiselsa
ul. Józefa
ul. św. Wawrzyńca
pl. Wolnica
Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „ulica Bożego Ciała”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „ulica Bożego Ciała”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „ulica Bożego Ciała”
Ziemia50°03′00,0″N 19°56′39,1″E/50,050010 19,944205
Multimedia w Wikimedia Commons

Ulica Bożego Ciała – ulica w Krakowie w dzielnicy I Stare Miasto, na Kazimierzu. Łączy ulicę J. Dietla z placem Wolnica. Wytyczona w ramach planu lokacyjnego Kazimierza w 1335 roku.

Obecna nazwa obowiązuje od 1818 r. Początkowo niezabudowana. Do ulicy przylegał jedynie budynek szkoły parafialnej. Po wyburzeniu murów miejskich Kazimierza w 1842 r. ulicę przedłużono do ul. Miodowej. Z tego okresu pochodzi większość zabudowy. W 1892 r. ulicę przedłużono do ul. Józefa Dietla.

Zabudowa

[edytuj | edytuj kod]

Budynki to głównie czynszowe kamienice z końca XIX wieku.

  • ul. Bożego Ciała 1 (ul. Dietla 49) – czynszowa kamienica. Projektował Karol Knaus, 1897.
  • ul. Bożego Ciała 2 (ul. Dietla 51) – czynszowa kamienica. Projektował Maksymilian Nitsch, 1899.
  • ul. Bożego Ciała 3 (ul. Miodowa 8) – czynszowa kamienica. Projektował Karol Knaus, 1899.
  • ul. Bożego Ciała 6 (ul. Miodowa 11) – czynszowa kamienica. Projektował Leopold Tlachna, 1896.
  • ul. Bożego Ciała 7 – czynszowa kamienica. Projektował Leopold Tlachna, 1893.
  • ul. Bożego Ciała 8 – czynszowa kamienica. Projektował Leopold Tlachna, 1893.
  • ul. Bożego Ciała 9 – czynszowa kamienica, 1894–1895.
  • ul. Bożego Ciała 10 – czynszowa kamienica. Projektował Leopold Tlachna, 1892.
  • ul. Bożego Ciała 11 – czynszowa kamienica, 1895–1896.
  • ul. Bożego Ciała 12 – czynszowa kamienica, 1890.
  • ul. Bożego Ciała 13 (ul. Meiselsa 18) – Synagoga Chewra Thilim. Projektował Leopold Kopold, 1896. ul. Bożego Ciała 14 – czynszowa kamienica, 1890.
  • ul. Bożego Ciała 17 – czynszowa kamienica. Projektował Paweł Barański, 1860–1865.
  • ul. Bożego Ciała 18–20 (ul. Józefa 12) – dawny zajazd, obecnie mieszkania i restauracje. W kamienicy znajdował się do II wojny światowej, dom modlitwy Etz Chaim. Budynek powstał w 1802 roku.
  • ul. Bożego Ciała 19 (ul. Józefa 10) – kamienica powstała w latach 1861–1862 ze scalenia i przebudowy dwóch budynków, z XVIII i XIX wieków. Obecnie hotel.
  • ul. Bożego Ciała 24 – budynek należący do konwentu kanoników regularnych, pierwotnie „Nowa Szkoła”. Budynek powstał w XVI wieku, wielokrotnie był przebudowywany.
  • ul. Bożego Ciała 26 (ul. św. Wawrzyńca 2) – kościół Bożego Ciała i konwent kanoników laterańskich regularnych.
  • ul. Bożego Ciała 29 – kamienica, 1896.
  • ul. Bożego Ciała 31 (pl. Wolnica 6) – kamienica, proj. Antoni Pluszczyński, 1826.

Źródła

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ulica_Bożego_Ciała_w_Krakowie&oldid=74966515”