Ulica Juliusza Słowackiego w Wałbrzychu – Wikipedia, wolna encyklopedia

ulica Juliusza Słowackiego w Wałbrzychu
	Śródmieście
	; Widok z ul. Słowackiego w kierunku placu Magistrackiego (2013).
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Miejscowość	Wałbrzych
Długość	ok. 500 m
Poprzednie nazwy	Freiburger Str., 1933–1934 – Helmuth-Brückner Str.
Przebieg
	Położenie na mapie Wałbrzycha ulica Juliusza Słowackiego w Wałbrzychu
	Położenie na mapie Polski ulica Juliusza Słowackiego w Wałbrzychu
	Położenie na mapie województwa dolnośląskiego ulica Juliusza Słowackiego w Wałbrzychu
	50°46′07,6″N 16°16′43,5″E/50,768778 16,278750
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ten artykuł od 2013-08 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Ulica Juliusza Słowackiego – ulica w śródmieściu Wałbrzycha, łączy plac Magistracki z placem Grunwaldzkim.

Dawniej nosiła nazwę Freiburger Str., w latach 1933–1934 – Helmuth-Brückner Str.^[1] Ulica wchodzi w skład szlaku „Starego Grodu”^[2].

Przebieg

Ulica Słowackiego łączy się z ulicami: Plac Grunwaldzki, Wysockiego, Aleją Wyzwolenia, Szmidta, Chrobrego, dalej z ulicą Nowy Świat, skrzyżowaniem ulic Barlickiego, Konopnickiej, Lewartowskiego. Z kolejnym skrzyżowaniem ulicy Drohobyckiej i Limanowskiego oraz Placem Magistrackim.

Opis

Ulica jest częściowo dwukierunkowa od skrzyżowania Drohobyckiej - Limanowskiego do skrzyżowania Konopnickiej - Lewartowskiego - Barlickiego. Znajdują się przy niej ważniejsze urzędy i instytucje w mieście oraz zaplecze usługowe. Zabudowa jest zróżnicowana, przeważają budynki trzy i czteropiętrowe z zapleczem usługowym, zabudowa jest okazała i przedwojenna.

Obiekty

Budynek Filharmonii Sudeckiej (nr 4a), dawne kino „Polonia” (wybudowane około 1880).
Dom Handlowy „Chełmiec” (nr 7), dawny „Pedet” (wybudowany 1928–1929 dla niemieckiej sieci marketów Schocken).
Gmach Urzędu Pocztowego Wałbrzych 1 (nr 9) z 1887, przebudowany 1899–1907^[2].
Budynek Sądu Rejonowego (nr 10) wybudowany w 1855, przebudowany 1910–1911^[2].
Drugi budynek Sądu Rejonowego (nr 11) wybudowany w 1852^[2].
Dawny młyn wodny (nr 14) z około 1700, przebudowany w 1816^[2].
Gmach (nr 20a) wybudowany na miejscu dawnego szpitala gwareckiego około 1920, mieścił się tutaj obszar wałbrzyski Telekomunikacji Polskiej S.A.
Budynek (nr 20b) z początku XX w., przed II wojną światową mieścił się w nim Bank Niemiecki, obecnie – oddział Santander Bank Polska^[2].
Dawna siedziba Narodowego Banku Polskiego (nr 23a), obecnie – delegatura Dolnośląskiego Urzędu Wojewódzkiego. W tym budynku mieszkał Krzysztof Komeda.