Uranius Antoninus – Wikipedia, wolna encyklopedia

Uranius
Lucius Iulius Aurelius Sulpicius Uranius Antoninus
	Cesarz rzymski
Okres	od 253
	Dane biograficzne
Data śmierci	po 254
	Moneta
	Multimedia w Wikimedia Commons

Uranius (Lucius Iulius Aurelius Sulpicius Uranius Antoninus, zm. po 254) – dziedziczny kapłan Afrodyty i El Gabala w Emesie w Syrii. W 253 r. odparł najazd Persów na Emesę i ogłosił się cesarzem^[1]^[2]. Po zwycięstwie Waleriana nad Emilianem w tym samym roku zawarł ugodę z Walerianem i zrzekł się pretensji do tytułu cesarskiego. Jego dalsze losy są nieznane, aczkolwiek przypuszcza się, że po przybyciu Waleriana do Syrii w 254 r. mógł zostać zamordowany^[3]^[4].

Przypisy

↑ David L. Vagi: Coinage and history of the Roman Empire, c. 82 B.C.–A.D. 480. T. 1. Taylor & Francis, 2000, s. 344. ISBN 978-1-57958-316-3. (ang.).
↑ Glen Warren Bowersock: Roman Arabia. Harvard University Press, 1994, s. 128. ISBN 978-0-674-77756-9. (ang.).
↑ Lesley Adkins, Roy A. Adkins: Handbook to life in ancient Rome. Infobase Publishing, 2004, s. 28. ISBN 978-0-8160-5026-0. (ang.).
↑ Michael H. Dodgeon, Samuel N. C. Lieu: The Roman Eastern frontier and the Persian Wars (AD 226-363): a documentary history. T. 1. Routledge, 1994, s. 310. ISBN 978-0-415-10317-6. (ang.).

[1] David L. Vagi: Coinage and history of the Roman Empire, c. 82 B.C.–A.D. 480. T. 1. Taylor & Francis, 2000, s. 344. ISBN 978-1-57958-316-3. (ang.).

[2] Glen Warren Bowersock: Roman Arabia. Harvard University Press, 1994, s. 128. ISBN 978-0-674-77756-9. (ang.).

[3] Lesley Adkins, Roy A. Adkins: Handbook to life in ancient Rome. Infobase Publishing, 2004, s. 28. ISBN 978-0-8160-5026-0. (ang.).

[4] Michael H. Dodgeon, Samuel N. C. Lieu: The Roman Eastern frontier and the Persian Wars (AD 226-363): a documentary history. T. 1. Routledge, 1994, s. 310. ISBN 978-0-415-10317-6. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]