Urodzajność gleby – Wikipedia, wolna encyklopedia

Urodzajność gleby – zdolność gleby do zaspokajania potrzeb roślin i wydawania plonu^[1]. Jest to wypadkowa żyzności i zastosowanych przez rolnika zabiegów agrotechnicznych. Urodzajność jest cechą określającą wartość produkcyjną gleby.

Wyróżnia się:

urodzajność potencjalną, zależną od siedliska, w jakim gleba występuje
urodzajność aktualną, która może się zmieniać w czasie

Podstawową miarą urodzajności jest plon (urodzaj). Na glebach urodzajnych, przy sprzyjających warunkach atmosferycznych, można osiągać wysokie plony.

Zobacz też

Przypisy

↑ Lesław Zimny, Roman Wacławowicz: Kategorie i właściwości agronomiczne gleby. W: Uprawa roślin. Tom 1. Andrzej Kotecki (red.). Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu, 2020, s. 248-249. ISBN 978-83-7717-340-4.

[1] Lesław Zimny, Roman Wacławowicz: Kategorie i właściwości agronomiczne gleby. W: Uprawa roślin. Tom 1. Andrzej Kotecki (red.). Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu, 2020, s. 248-249. ISBN 978-83-7717-340-4.

[1]

Pojęcia podstawowe	gleba gleboznawstwo geografia gleb czynniki glebotwórcze proces glebotwórczy wietrzenie humifikacja mineralizacja minerały glebowe próchnica roztwór glebowy oglejenie kompleks sorpcyjny odczyn gleby buforowość gleb pedon edafon erozja
Profil glebowy	odkrywka glebowa morfologia gleb barwa gleby poziomy genetyczne próchniczny brunatnienia wymywania wmywania glejowy skała macierzysta
Bonitacja rolnicza gleb	klasyfikacja gruntów ornych w Polsce gleboznawcza klasyfikacja gruntów kompleksy przydatności rolniczej gleb kultura gleby urodzajność gleby żyzność gleby agronomia uprawa roli nawożenie degradacja siedliska rolniczego