Urząd – Wikipedia, wolna encyklopedia

Urząd – zespół osób i środków (finansowych, rzeczowych) zapewniających realizację zadań organów państwowych i samorządowych.

W prawie administracyjnym występuje w trzech znaczeniach:

jako zwyczajowa nazwa zespołu kompetencji (np. urząd prezydenta, urząd wojewody, urząd burmistrza),
jako element nazwy organu administracji publicznej (np. Prezes Urzędu Patentowego, Naczelnik Urzędu Skarbowego),
jako aparat pomocniczy organu administracji publicznej (np. Urząd Gminy, Urząd Miasta i Gminy, Urząd Stanu Cywilnego, urząd celno-skarbowy, Urząd Skarbowy).

Pojęcia urzędu nie należy utożsamiać z organem, czyli wyodrębnioną komórką organizacyjną aparatu państwowego, pełniącą określone funkcje w dziedzinie życia społecznego.

Zobacz też