Uta Przyboś – Wikipedia, wolna encyklopedia

Uta Przyboś
	; Uta Przyboś (2021)
Imię i nazwisko	Uta Przyboś-Christiaens
Data urodzenia	1956
Język	polski
Alma Mater	Królewska Akademia Sztuk Pięknych w Brukseli,; Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie
Dziedzina sztuki	malarstwo, poezja
	Nagrody
	Nagroda im. Cypriana Kamila Norwida (2016);
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Uta Przyboś-Christiaens (ur. 1956) – polska poetka i malarka.

Życiorys

W latach 1975–1976 studiowała matematykę na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1976–1979 studiowała na Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Brukseli(inne języki), gdzie uzyskała dyplom z malarstwa. W latach 1979–1982 studiowała malarstwo, specjalizacja dodatkowa: rzeźba, na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, uzyskała dyplom w pracowni Stefana Gierowskiego^[1]

Autorka pięciu tomów poetyckich. Laureatka Nagrody im. Cypriana Kamila Norwida 2016^[2], nominowana do Nagrody Literackiej „Nike” 2016 oraz finalistka Orfeusza – Nagrody Poetyckiej im. K.I. Gałczyńskiego 2016 za tom Prosta^[3]^[4]. Nominowana do Orfeusza – Nagrody Poetyckiej im. K.I. Gałczyńskiego 2019 za tom Tykanie^[5]. Córka Juliana Przybosia, który poświęcił jej cykl pt. Wiersze dla Uty, który ukazał się w roku 1970 w tomie Wiersze i obrazki i zawierał również rysunki Uty Przyboś.

Nad wyraz (Oficyna Wydawnicza Ston 2, Kielce 2007)
A tu tak (Oficyna Wydawnicza Ston 2, Kielce 2009)
Stopień (Oficyna Wydawnicza Ston 2, Kielce 2012)
Prosta (Wydawnictwo Forma, Szczecin 2015)
Odłamki. Wiersze wybrane / Otlomki. Izbrani stihotvorenia (Fundacja Otwartych Na Twórczość FONT – Bulgarska knijzitza, Poznań – Sofia 2017), wydawnictwo dwujęzyczne, przekład na bułgarski: Łyczezar Seliaszki
Tykanie (Wydawnictwo Forma, Szczecin 2018)