Valerie Sweeting – Wikipedia, wolna encyklopedia

Valerie Sweeting
Ilustracja
Val Sweeting podczas zawodów w 2022 roku
Data i miejsce urodzenia

9 lipca 1987 w
Redvers

Obywatelstwo

Alberta

Informacje klubowe
Klub

Gimli CC,
Saville Sports Centre, Edmonton

Dorobek medalowy
Mistrzostwa Świata
Brąz
Prince George 2022
Brąz
Sandviken 2023
Tournament of Hearts
Srebro
Montreal 2014
Srebro
Moose Jaw 2015
Złoto
Moose Jaw 2020
Złoto
Calgary 2021
Złoto
Thunder Bay 2022
Złoto
Kamloops 2023

Valerie Sweeting (ur. 9 lipca 1987 w Redvers, Saskatchewan) – kanadyjska curlerka, trzykrotna mistrzyni Kanady. W sezonie 2023/24 występująca jako trzecia w drużynie Kerri Einarson.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Sweeting w curling gra od 1998[1]. W 2004 zdobyła tytuł mistrzyni Alberty w konkurencji młodzieżowej[2]. Trzy lata później jako trzecia w zespole Hailey Surik triumfowała w prowincjonalnych rozgrywkach juniorek w Saskatchewan[3].

Podczas Canadian Junior Curling Championships 2007 zespół z Saskatoon wygrał 8 z 12 meczów, taki rezultat pozwolił uczestniczyć w meczu barażowym przeciwko Manitobie (Calleen Neufeld). Zespół Surik przegrał dodatkowe spotkanie 3:9 i został sklasyfikowany na 4. miejscu[4].

Valerie w prowincjonalnych mistrzostwach kobiet po raz pierwszy wystąpiła w 2010. Bardzo dobry wynik debiutantki był dużym zaskoczeniem, zespół pod dowództwem Sweeting awansował do fazy Page play-off i wygrał w niej trzy mecze. Sweeting w finale pokonała 9:7 Shannon Kleibrink, została tym samym najmłodszym kapitanem triumfującym w mistrzostwach Alberty kobiet[5]. Na Scotties Tournament of Hearts 2010 reprezentacja Alberty z bilansem 4 wygranych i 7 porażek zajęła 10. miejsce[6]. Pod koniec sezonu Sweeting wzięła udział w swoim pierwszym turnieju wielkoszlemowym, doszła do ćwierćfinału Grey Power Players’ Championship 2010.

W turniejach prowincjonalnych zespół Valerie Sweeting nie powtórzył sukcesu z 2010. W 2012 zajęła 4. miejsce.

Jej drużyna wystąpiła w pierwszym turnieju kanadyjskich eliminacji olimpijskich do Soczi 2014. Pokonując w ostatniej fazie zespoły Cheryl Bernard i Kelly Scott awansowała do głównego turnieju. Ostatecznie w Canadian Olympic Curling Trials 2013 została sklasyfikowana na 5. miejscu. Sweeting zaczęła turniej od 3 wygranych meczów, później odniosła 4 porażki, jednak tylko jej udało się pokonać Jennifer Jones – triumfatorkę kwalifikacji.

W 2014 Sweeting pokonując 8:4 Cheryl Bernard wygrała mistrzostwa prowincji. Na Scotties Tournament of Hearts 2014 zawodniczki z Alberty awansowały do rundy finałowej, w pierwszym meczu pokonały Saskatchewan (Stefanie Lawton) i w półfinale Manitobę (Chelsea Carey). W finale Sweeting zmierzyła się z obrończyniami tytułów mistrzowskich (Rachel Homan), Valerie zdobyła srebrny medal przegrywając 6:8. Po tym turnieju zespół opuściła Joanne Courtney, która dołączyła do drużyny Homan[7].

Courtney miała zostać zastąpiona przez Andreę Crawford z Nowego Brunszwiku, jednak ta wkrótce po rozpoczęciu sezonu 2014/2015 zrezygnowała z powodów osobistych[7]. Ostatecznie na pozycję trzecią trafiła Lori Olson-Johns[8]. W tym sezonie zespół Valerie ponownie triumfował w Alberta Scotties Tournament of Hearts. Podczas Mistrzostw Kanady 2015 jej zespół zajął 2. miejsce, w finale uległ Manitobie (Jennifer Jones) 5:7[9].

W sezonie 2015/2016 Sweeting nie reprezentowała Alberty na Mistrzostwach Kanady, ponieważ przegrała rywalizację w rozgrywkach na poziomie prowincji z drużyną Chelsea Carey[10]. Podobnie stało się rok później, kiedy Sweeting uległa zespołowi Shannon Kleibrink[11]. W 2017 roku drużyna Sweeting zajęła 4. miejsce w rundzie round-robin kwalifikacjach olimpijskich, co nie pozwoliło jej na grę w play-offach[12]. Rok później Valerie próbowała zakwalifikować się na igrzyska olimpijskie w kategorii par mieszanych wraz z Bradem Gushue. Para dostała się do finału, w którym jednak przegrała z Kaitlyn Lawes i Johnem Morrisem[13]. W 2018 roku Team Sweeting ponownie nie wygrała rozgrywek w Albercie, tym razem przegrywając w swoim pierwszym meczu fazy play-off[14].

Z Kerri Einarson

[edytuj | edytuj kod]

W 2018 roku drużyna Sweeting rozpadła się. Valerie Sweeting dołączyła do nowo utworzonego zespołu Kerri Einarson wraz z Shannon Birchard i Briane Meilleur[15]. W tym składzie zdobyła mistrzostwo Kanady w roku 2020[16], 2021[17] i 2022[18]. W 2022 reprezentowała Kanadę na mistrzostwach świata w Prince George, gdzie zdobyła brązowy medal[19].

W 2023 ponownie wygrała Tournament of Hearts[20] i reprezentowała Kanadę na mistrzostwach świata w Sandviken, gdzie znów zdobyła brąz[21].

Wielki Szlem

[edytuj | edytuj kod]


Turniej[22] 2009/2010 2010/2011 2011/2012 2012/2013 2013/2014 2014/2015
Autumn Gold A x x x QF x
Manitoba Lotteries A A x x x x*
Colonial Square ?* A* F* x QF QF
Masters ?* A* A* x A W
Canadian Open — SF
Players’ Championships QF A A A x
Legenda
— = turniej nie odbył się
A = nie uczestniczyła
x = nie zakwalifikowała się do fazy finałowej
QF = ćwierćfinał
SF = półfinał
F = finał
W = zwycięstwo
* = turniej niezaliczany do cyklu Wielkiego Szlema

Nierozgrywane

[edytuj | edytuj kod]
Turniej[22] 2010/2011
Sobeys Slam x

Drużyna

[edytuj | edytuj kod]
Czwarta Trzecia Druga Otwierająca
2023/2024 Kerri Einarson Valerie Sweeting Shannon Birchard Briane Harris
2022/2023
2021/2022
2020/2021
2019/2020
2018/2019
2017/2018 Valerie Sweeting Lori Olson-Johns Dana Ferguson Rachelle Pidherny
2016/2017
2015/2016
2014/2015
2012/2014 Joanne Courtney
2012/2013 Dana Ferguson Joanne Courtney
2011/2012 Leslie Rogers
2010/2011 Megan Anderson Whitney Eckstrand
2009/2010 Megan Anderson Carly Quigley
2006/2007 Hailey Surik Valerie Sweeting Cristina Goertzen Brittany Lemon
2003/2004 Amanda-Dawn Coderre Valerie Sweeting Melissa Pierce Lauren Jenkyns

Canadian Team Ranking System

[edytuj | edytuj kod]

Pozycje drużyn Valerie Sweeting w rankingu CTRS[23]:

Team Einarson:

  • 2022/2022 – 1.[24]
  • 2021/2022 – 2.
  • 2019/2020 – 1.
  • 2018/2019 – 2.

Team Sweeting:

  • 2017/2018 – 6.
  • 2016/2017 – 4.
  • 2015/2016 – 3.
  • 2014/2015 – 2.
  • 2013/2014 – 3.
  • 2012/2013 – 13.
  • 2011/2012 – 12.
  • 2010/2011 – 16.
  • 2009/2010 – 13.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ World Curling Tour: Tour Profile: Team Sweeting. [dostęp 2013-10-06]. (ang.).
  2. ↑ Alberta Curling Federation: Past Provincial Champions: Juvenile Women’s. [dostęp 2013-10-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-10)]. (ang.).
  3. ↑ Competition History [online], CURLSASK [dostęp 2020-07-16] (ang.).
  4. ↑ 2007 M&M Meat Shops Canadian Junior Curling Championship. [dostęp 2013-10-06]. (ang.).
  5. ↑ World Curling Tour: Valerie Sweeting: Questions and Answers. [dostęp 2013-10-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-10)]. (ang.).
  6. ↑ 2010 Scotties Tournament of Hearts. [dostęp 2013-10-06]. (ang.).
  7. ↑ a b After Val Sweeting loses two thirds in two weeks, Lori Olson-Johns jumps into the breach [online], edmontonsun [dostęp 2022-05-12] (ang.).
  8. ↑ Press Release: 10/28/2014 – Line-Up Changes - Team Sweeting [online], web.archive.org, 31 października 2014 [dostęp 2022-05-12] [zarchiwizowane z adresu 2014-10-31].
  9. ↑ 2015 Scotties Tournament of Hearts [PDF].
  10. ↑ Carey gets redemption, beating Sweeting for Alberta Scotties title [online], calgaryherald [dostęp 2022-05-12] (ang.).
  11. ↑ Live: Kleibrink wins 5th career Alberta Scotties title - Sportsnet.ca [online], sportsnet.ca [dostęp 2022-05-12].
  12. ↑ Curling Canada, 2017 Tim Hortons Roar of the Rings - Women [online] [dostęp 2022-05-12] (ang.).
  13. ↑ 2018 Canad Inns Mixed Doubles Trials [online] [dostęp 2022-05-12] (ang.).
  14. ↑ Jiffy Lube Alberta Scotties: Playoffs [online] [dostęp 2022-05-12] (ang.).
  15. ↑ Einarson forms new team with Sweeting, Birchard & Meilleur - Sportsnet.ca [online], sportsnet.ca [dostęp 2022-03-23].
  16. ↑ Donna Spencer, Kerri Einarson wins Canadian women’s curling championship [online], 23 lutego 2020 [dostęp 2022-03-24].
  17. ↑ Donna Spencer, Kerri Einarson wins back-to-back Scotties titles [online], 28 lutego 2021 [dostęp 2022-03-24].
  18. ↑ Jim Morris, Kerri Einarson wins 3rd consecutive Scotties Tournament of Hearts [online], 6 lutego 2022 [dostęp 2022-03-24].
  19. ↑ BKT Tires & OK Tire World Women’s Curling Championship 2022 [online], World Curling Federation [dostęp 2022-05-11] (ang.).
  20. ↑ Victor Kaisar, Team Kerri Einarson wins fourth straight Scotties title in Kamloops [online], Radio NL - Kamloops News [dostęp 2023-09-04] (ang.).
  21. ↑ Canada defeats Sweden to earn bronze at world women's curling championship [online], Sportsnet.ca [dostęp 2023-09-04] (ang.).
  22. ↑ a b WCT - Valerie Sweeting - Events. [dostęp 2013-10-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-27)].
  23. ↑ Historical CTRS Results
  24. ↑ Curling Canada | 2022-2023 CTRS Standings – Women [online] [dostęp 2023-09-04] (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Valerie_Sweeting&oldid=74645138”