Victor Margueritte – Wikipedia, wolna encyklopedia

Victor Margueritte

Data i miejsce urodzenia	1 grudnia 1866 Blida
Data i miejsce śmierci	23 marca 1942 Monestier
Narodowość	francuska
Język	francuski
Dziedzina sztuki	literatura, dramat
Multimedia w Wikimedia Commons

Wiktor Margueritte (ur. 1 grudnia 1866 w Blidzie (Al-Bulajda), zm. 23 marca 1942 w Monestier (Allier)) – francuski powieściopisarz i dramaturg.

Był bratem Paula, również pisarza. W swojej twórczości szczególną uwagę poświęcił problemom społecznym, które towarzyszyły codziennemu życiu ówczesnej Francji. Nie unikał podejmowania tematów kontrowersyjnych, popierał emancypację kobiet oraz działania propagujące pokój na świecie. Publikował w gazetach, które współpracowały z międzynarodowym ruchem komunistycznym. W 1922 wywołał skandal obyczajowy wydając powieść „Chłopczyca”, odebrano mu wówczas odznaczenie Legii Honorowej. W 1920 zakupił w Ligurii duży majątek ziemski na zboczach wzgórza Meinier, mieszkał tam z żoną do 1938. Był silnie związany z bratem Paulem (także pisarzem), którego utwory w latach 1896-1908 firmował swoim nazwiskiem^[1].

Wszystkie jego utwory objęte były w 1951 roku zapisem cenzury w Polsce, podlegały natychmiastowemu wycofaniu z bibliotek^[2].

Jego najsławniejsze utwory to:

• Prostytutka (1907)
• Młode kobiety (1908)
• Dziennik milicjantów (1912)
• Dzikie serce (1921)
• Chłopczyca (1922)
• Do szczęścia - tryptyk (1927-1930)
• Babel (1934)

• Victor Margueritte – dzieła w bibliotece Polona