Viorica Ursuleac – Wikipedia, wolna encyklopedia

Viorica Ursuleac
	; Viorica Ursuleac (1934)
Data i miejsce urodzenia	26 marca 1894 ; Czerniowce
Data i miejsce śmierci	22 października 1985 ; Ehrwald
Typ głosu	sopran
Gatunki	opera
Zawód	solista operowy
Aktywność	1922–1953
	Multimedia w Wikimedia Commons

Viorica Ursuleac (ur. 26 marca 1894 w Czerniowcach, zm. 22 października 1985 w Ehrwaldzie) – rumuńska śpiewaczka operowa, sopran.

Życiorys

Była córką prawosławnego archidiakona. Ukończyła studia wokalne w konserwatorium w Wiedniu. Na scenie operowej zadebiutowała w 1922 śpiewając arię Charlotty w Werterze Masseneta, w operze w Zagrzebiu. W kolejnych latach występowała na deskach wiedeńskiej Volksoper (1924–1926), Opery Frankfurckiej (1926–1930), Wiedeńskiej Opery Państwowej, Opery Berlińskiej (1935–1937) i Opery Monachijskiej (1937–1944). Przez jeden sezon (1934) występowała także w Covent Garden i w mediolańskiej La Scali.

Była ulubioną sopranistką Richarda Straussa, który nazywał ją die treueste aller Treuen (najwierniejsza z wiernych). Śpiewała w czterech prapremierach jego oper: Arabelli, Dniu Pokoju, Capriccio i w Miłości Danae.

Ostatni raz wystąpiła na scenie w 1953, śpiewając w Kawalerze srebrnej róży. Od 1964 prowadziła zajęcia ze studentami w Uniwersytecie Mozarteum w Salzburgu. Ostatnie lata życia spędziła we wsi Ehrwald w Tyrolu.

W życiu prywatnym była żoną dyrygenta Clemensa Kraussa.

Dyskografia

1935: Strauss: Ariadne auf Naxos
1939: Strauss: Friedenstag
1942: Strauss: Arabella
1944: Strauss: Der Rosenkavalier
1944: Wagner: Der fliegende Holländer
1948: Wagner: Tristan und Isolde (jako Brangane)

Bibliografia

MichaelM. Kennedy MichaelM., Richard Strauss: Man, Musician, Enigma, wyd. Digitally printed 1st pbk. version, Cambridge, UK: Cambridge University Press, 2006, ISBN 0-521-02774-8, OCLC 70844553 .
LanfrancoL. Rasponi LanfrancoL., The Last Prima Donnas, wyd. 1st ed, New York: Knopf, 1982, ISBN 0-394-52153-6, OCLC 8493654 .