Wólka Niedźwiedzka (gromada) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wólka Niedźwiedzka
gromada
1954–1973
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

rzeszowskie

Powiat

1954–55: łańcucki
1956–72: leżajski

Data powstania

5 października 1954

Data likwidacji

1 stycznia 1973

Siedziba

Wólka Niedźwiedzka

Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Liczba sołectw

1

Liczba reprezentantów
Liczba członków GRN (1954)

20

brak współrzędnych

Wólka Niedźwiedzka – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].

Gromadę Wólka Niedźwiedzka z siedzibą GRN w Wólce Niedźwiedzkiej utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie łańcuckim w woj. rzeszowskim na mocy uchwały nr 27/54 WRN w Rzeszowie z dnia 5 października 1954. W skład jednostki wszedł obszar dotychczasowej gromady[5] Wólka Niedźwiedzka wraz z przysiółkiem Marynin z dotychczasowej gromady Wola Żarczycka ze zniesionej gminy Ruda Łańcucka oraz przysiółek Budy za Lasem z dotychczasowej gromady Brzoza Stadnicka ze zniesionej gminy Żołynia w powiecie łańcuckim, ponadto osiedle o powierzchni 1,35 km² z dotychczasowej gromady Wólka Sokołowska ze zniesionej gminy Sokołów w powiecie kolbuszowskim w tymże województwie[6]. Dla gromady ustalono 20 członków gromadzkiej rady narodowej[7].

1 stycznia 1956 gromada weszła w skład nowo utworzonego powiatu leżajskiego w tymże województwie[8].

Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[9].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  2. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  3. a b Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
  4. Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
  5. Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
  6. Uchwała Nr 27/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie z dnia 5 października 1954 r. w sprawie podziału na nowe gromady powiatu łańcuckiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie z dnia 18 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie z dnia 5 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie z dnia 30 listopada 1954 r., Nr. 11, Poz. 41)
  7. Uchwała Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Łańcucie (punkt 10) z dnia 4 października 1954 r. w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie z dnia 9 października 1954 r., Nr. 9, Poz. 34)
  8. Dz.U. z 1955 r. nr 44, poz. 283
  9. Wykaz miast, osiedli i gromad: stan z dn. 1 I 1971 r., Cz. 1. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny – Biuro Spisów, 1971.