Władimir Romanowski (kajakarz) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | 21 czerwca 1957 | ||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 13 maja 2013 | ||||||||||||||||||||||||
Wzrost | 170 cm | ||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Odznaczenia | |||||||||||||||||||||||||
Władimir Wacławowicz Romanowski (ros. Владимир Вацлавович Романовский; ur. 21 czerwca 1957[1] w Słonimiu, zm. 13 maja 2013 w Mińsku) – radziecki kajakarz (Białorusin). Dwukrotny medalista olimpijski z Montrealu.
W 1976 jedyny raz startował na Igrzyskach Olimpijskich. W kajakowych dwójkach zdobył wówczas medal zarówno na dystansie 500, jak i 1000 metrów. Triumfował na 1000 metrów, był drugi na dwukrotnie krótszym dystansie. Partnerował mu Serhij Nahorny. Stawał na podium mistrzostw świata, sięgając po dwa złote medale (K-2 10 000 m: 1981, K-4 10 000 m: 1982) i jeden brąz (K-2 1000 m: 1977). Był mistrzem ZSRR.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ sports-reference.com. [dostęp 2011-05-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-18)].