Władysław Cyganiewicz – Wikipedia, wolna encyklopedia

Władek Zbyszko
Ilustracja
Imię i nazwisko

Władysław Cyganiewicz

Data i miejsce urodzenia

20 listopada 1891
Jodłowa, Królestwo Galicji i Lodomerii

Data i miejsce śmierci

10 czerwca 1968
Savannah, Missouri

Rodzina

Stanisław Cyganiewicz (brat)

Kariera profesjonalnego wrestlera
Pseudonimy
ringowe

Władek Zbyszko

Masa ciała

113 kg

Debiut

1913

Emerytura

1950

Multimedia w Wikimedia Commons

Władysław Cyganiewicz (ur. 20 listopada 1891 w Jodłowej, zm. 10 czerwca 1968 w Savannah) − polski wrestler i siłacz, lepiej znany pod swoim pseudonimem ringowym jako Władek Zbyszko lub pod przydomkiem Zbyszko II[1], brat Stanisława Cyganiewicza.

Stanisław i Władysław Cyganiewiczowie w Krakowie (1911)

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 20 listopada 1891 w Jodłowej w Królestwie Galicji i Lodomerii. Początkowo był siłaczem[2] i trenował zapasy. Gdy kończył szkołę średnią, poszedł w ślady brata, zapaśnika i wrestlera Stanisława Cyganiewicza, i razem z nim wyjechał do Stanów Zjednoczonych[3], aby zostać wrestlerem[2].

Pod koniec 1911 zwyciężył podczas międzynarodowych zapasów atletycznych w Bukareszcie zdobywając złoty pas czempioński, a ponadto otrzymał honorowy medal[1].

Jego pierwsza udokumentowana walka wrestlerska w Stanach Zjednoczonych odbyła się 23 kwietnia 1913 w Chicago. W 1914 dwukrotnie walczył na prestiżowym obiekcie sportowym Madison Square Garden w Nowym Jorku[2].

5 czerwca 1917 pokonał Eda Lewisa[4], częściowo uznawanego posiadacza oryginalnego mistrzostwa świata we wrestlingu[5]. Ich walka nie była zaplanowana jako walka o tytuł, a Zbyszko przypiął przeciwnika tylko raz w two-out-of-three falls matchu, ale i tak przypisywał sobie mistrzostwo[4]. Lewis, chcąc rozwiać wszelkie wątpliwości, pokonał Zbyszka 4 lipca 1917[5]. 22 grudnia 1917 Zbyszko pokonał Lewisa na międzynarodowym turnieju, ale pomimo przegranej Lewis nadal uważał się za mistrza[4][5]. 8 lutego 1918 Earl Caddock pokonał Zbyszko w walce i od tej pory obaj zawodnicy rościli sobie prawa do posługiwania się tytułem mistrza. 19 maja 1918 Lewis pokonał Zbyszko po raz drugi, przejmując tytuł mistrzowski[4]. Spór Lewisa i Zbyszko został ostatecznie rozstrzygnięty 21 marca 1919. Zbyszko pokonał przeciwnika i przejął jego tytuł[4][5]. Dyskusyjne panowanie Zbyszka zostało natomiast ostatecznie zakończone 9 maja 1919 przez Joe Stecher, który go pokonał, a wkrótce został oficjalnie i powszechnie uznany za mistrza świata[5].

Swoją ostatnią walkę stoczył w 1950. Po przejściu na emeryturę razem z bratem Stanisławem Cyganiewiczem zajął się trenowaniem wrestlerów na ich farmie w Savannah w stanie Missouri[2]. Przypisuje mu się trenowanie między innymi wrestlera Harleya Race'a[6]. Zmarł w Savannah 10 czerwca 1968[2]

Mistrzostwa i osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Tryumfy Zbyszka II. „Nowości Illustrowane”. Nr 51, s. 16, 23 grudnia 1911. 
  2. ↑ a b c d e f ZBYSZKO, WLADEK, [w:] John Grasso, Historical Dictionary of Wrestling, Scarecrow Press, 6 marca 2014, s. 334, ISBN 978-0-8108-7926-3 [dostęp 2019-03-07] (ang.).
  3. ↑ Stanisław Zbyszko Cyganiewicz: Na ringach całego świata – Księga wspomnień. Warszawa: Nakłądem księgarni Karoliny Piszowej w Nowym Sączu, 1937.
  4. ↑ a b c d e f Kyle Schadler, Wrestling Gold: The History of the Original World Heavyweight Championship [online], Bleacher Report [dostęp 2019-01-25] (ang.).
  5. ↑ a b c d e f World Heavyweight Title [online], Wrestling-Titles.com [dostęp 2019-01-25] (ang.).
  6. ↑ a b c Wladek Zbyszko [online], Cagematch.net [dostęp 2019-03-07] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Władysław_Cyganiewicz&oldid=71827514”