Włośnianka białobrzega – Wikipedia, wolna encyklopedia
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Klasa | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek | włośnianka białobrzega |
Nazwa systematyczna | |
Hebeloma clavulipes Romagn. Bull. trimest. Soc. mycol. Fr. 81(3): 326 (1965) |
Włośnianka białobrzega (Hebeloma clavulipes Romagn.) – gatunek grzybów należący do rodziny Hymenogastraceae[1].
Systematyka i nazewnictwo
[edytuj | edytuj kod]Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Hebeloma, Hymenogastraceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
- Hebeloma candidipes Bruchet 1970
- Hebeloma clavulipes var. hygrophanicum Bon 1994
Polską nazwę zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r.[3]
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Średnica 20–40 mm, kształt stożkowy, później wypukły do płaskiego z małym garbkiem. Powierzchnia w młodości ciemno szarobrązowa, później blaknąca na brzegach, jedwabista i w stanie wilgotnym nieco lepka, w stanie suchym matowa, z białą strefą na brzegu[4].
Szerokie, wąsko przyrośnięte, początkowo białawe, później beżowobrązowe, szerokie[4].
Wysokość 40–60 mm, grubość 4–7 mm, cylindryczny, elastyczny, za młodu pusty, na starość pusty. Powierzchnia biała, później brązowawa[4].
Białawy, później jasnobrązowy, cienki, o rzodkiewkowym zapachu i gorzkim smaku[4].
- Cechy mikroskopowe
Bazydiospory 10–12,5 × 6–7,5 µm, migdałowate, słabo brodawkowate. Podstawki smukłe, maczugowate, z 4 sterygmami i sprzążką bazalną. Cheilocystydy cylindryczne z wybrzuszoną podstawą[4].
Występowanie
[edytuj | edytuj kod]Występuje głównie w Europie, poza nią podano tylko nieliczne stanowiska w Ameryce Północnej i Azji[5]. W Polsce do 2003 r. znane było tylko jedno stanowisko podane przez W. Wojewodę w Puszczy Niepołomickiej w 1999 r.[3], w 2019 r. Maria Ławrynowicz i inni podali nowe stanowisko[6].
Naziemny grzyb mykoryzowy. Rośnie w lasach iglastych w towarzystwie sosen[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Index Fungorum [online] [dostęp 2024-01-04] (ang.).
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2024-01-04] (ang.).
- ↑ a b Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 288, ISBN 83-89648-09-1 .
- ↑ a b c d e f Fadime Yilmaz Ersel , New records for Turkish macromycota, „Mycologia Balcanica” (2), 2005, s. 165–166 [dostęp 2024-01-04] (ang.).
- ↑ Występowanie Hebeloma clavulipes na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2024-01-04] (ang.).
- ↑ Grzyby makroskopijne Polski w literaturze mikologicznej [online], grzyby.pl [dostęp 2024-01-03] (pol.).