Władysław Kaczmarski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Władysław Kaczmarski
Data urodzenia

1848

Data i miejsce śmierci

1 lutego 1933
Krakow

Zawód, zajęcie

architekt

Cmentarz Rakowicki.
Grobowiec Kaczmarskich.

Władysław Kaczmarski (ur. 1848, zm. 1 lutego 1933 w Krakowie) – polski architekt.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Amelii z Weiglów i Jana Kantego, znanego krakowskiego kupca. Ukończył krakowski Instytut Techniczny, potem studiował na politechnice w Berlinie. Po powrocie do Krakowa poświęcił się architekturze. Był w 1877 roku jednym z założycieli Krakowskiego Towarzystwa Technicznego. Do 1929 roku należał do jego zarządu. W latach był jego 1878-79 sekretarzem, potem wiceprezesem, a 1894-95 prezesem[1]. W 1912 roku nadano mu tytuł członka honorowego Towarzystwa Technicznego. W 1890 roku powołany do Rady miasta Krakowa w miejsce zmarłego hr. Artura Potockiego, ponieważ podczas wyborów otrzymał w kole większej własności największą liczbę głosów po poprzedniku. Wcześniej był delegowany do komisji teatralnej przy Radzie Miasta z ramienia Towarzystwa[2]. Pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie[3].

Do jego ważniejszych realizacji w Krakowie należą:



Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Towarzystwo techniczne w Krakowie Kurier Lwowski 1894 nr 55 s. 3.
  2. Kronika bieżąca Czasopismo Towarzystwa Technicznego Krakowskiego 1890 nr 5 s. 48.
  3. Nekrolog Czas 1933 nr 27 z 2 lutego s. 3.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]