W87 – Wikipedia, wolna encyklopedia

W87
Ilustracja
Państwo

Stany Zjednoczone

Producent

Lawrence Livermore Lab.

Typ

MIRV, implozyjna termojądrowa

Przeznaczenie

odstraszanie jądrowe

Historia
Data konstrukcji

1982–1986

Lata produkcji

1986–1988

Używana w latach

1988 ~

Dane techniczne
Napęd

Oryginalnie LGM-118A Peacekeeper; obecnie LGM-30G Minuteman III

Długość

174 cm

Średnica

55 cm u podstawy stożka

Masa

220–300 kg (dokładnie nieznana)

Rodzaj mat. wybuchowego

Pluton, Uran-235, Lit-6

Równoważnik trotylowy

300

Dane operacyjne. Użytkownicy
United States Air Force

W87 – amerykańska głowica termojądrowa, możliwa do wykorzystania jako MIRV. Jest blisko spokrewniona z głowicą W88. Obecnie (2011 r.) 525 głowic jest w stanie użytkowym.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Głowica W87 została zaprojektowana w latach 1982–1986 i była produkowana głównie od kwietnia 1986 do grudnia 1988 roku. Oryginalnie przeznaczona do przenoszenia przez pociski balistyczne LGM-118A Peacekeeper, lecz ze względu na zakończony w 2005 roku proces wycofywania tych pocisków ze służby, W87 znajduje się na wyposażeniu pocisków LGM-30G Minuteman III. Przewidziany czas wycofania głowicy to 2020 r.[1]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. The W87 Warhead [online], nuclearweaponarchive.org [dostęp 2017-11-27].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]