WWE Unforgiven – Wikipedia, wolna encyklopedia

Unforgiven – zakończony cykl gal profesjonalnego wrestlingu produkowanych co wrzesień (z wyjątkiem 1998) w latach 1998–2008 przez World Wrestling Entertainment i nadawanych na żywo w systemie pay-per-view. Cykl rozpoczął się pod banderą In Your House w kwietniu 1998 i odbył się na nim pierwszy inferno match pomiędzy The Undertakerem i Kane’em. Od 2003 do 2006 cykl był własnością brandu Raw.

W 2009 Unforgiven zostało zastąpione przez Breaking Point.

Unforgiven: In Your House – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Federation (WWF). Odbyła się 26 kwietnia 1998 w Greensboro Coliseum w Greensboro w stanie Karolina Północna. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to dwudziesta pierwsza gala w chronologii cyklu In Your House, a także pierwsza w chronologii cyklu Unforgiven. Na plakatach reklamujących galę po raz pierwszy użyto nowego loga federacji, z którego korzystano w latach 1997–2002.

Podczas gali odbyło się siedem walk. W walce wieczoru Dude Love pokonał Stone Colda Steve’a Austina przez dyskwalifikację i nie odebrał mu WWF Championship. Oprócz tego The Undertaker pokonał Kane’a w pierwszym w historii Inferno matchu, zaś Triple H obronił WWF European Championship w starciu z Owenem Hartem.

Unforgiven (1999) – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Federation (WWF). Odbyła się 26 września 1999 w Charlotte Coliseum w Charlotte w stanie Karolina Północna. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to druga gala w chronologii cyklu Unforgiven.

Podczas gali odbyło się dziewięć walk. Walką wieczoru był Six-Pack Challenge o zawieszony WWF Championship, w którym Triple H pokonał The Rocka, Mankinda, Kane’a, Big Showa i The British Bulldoga. Ponadto Jeff Jarrett obronił WWF Intercontinental Championship pokonując Chynę przez dyskwalifikację, zaś The New Age Outlaws (Billy Gunn i Road Dogg) pokonali Edge’a i Christiana broniąc WWF Tag Team Championship.

Unforgiven (2000) – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Federation (WWF). Odbyła się 24 września 2000 w First Union Center w Filadelfii w Pensylwanii. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to trzecia gala w chronologii cyklu Unforgiven.

Podczas gali odbyło się osiem walk. Walką wieczoru był Fatal 4-Way match o WWF Championship. w którym Dwayne Johnson obronił tytuł pokonując Chrisa Benoit, The Undertakera i Kane’a. Triple H zdołał pokonać Kurta Angle’a w No Disqualification matchu, zaś The Hardy Boyz (Matt i Jeff Hardy) pokonali Edge’a i Christiana w Steel Cage matchu i odebrali im WWF Tag Team Championship.

Unforgiven (2001) – gala wrestlingu wyprodukowana przez World Wrestling Federation (WWF). Odbyła się 23 września 2001 w Mellon Arena w Pittsburgu w Pensylwanii. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to czwarta gala w chronologii cyklu Unforgiven.

Podczas gali odbyło się dziewięć walk, w tym jedna będąca częścią niedzielnej tygodniówki Sunday Night Heat. W walce wieczoru Kurt Angle pokonał Stone Colda Steve’a Austina poprzez submission i zdobył WWF Championship. Prócz tego Christian pokonał Edge’a w singlowej walce i odebrał mu WWF Intercontinental Championship, zaś The Rock pokonał Shane’a McMahona i Bookera T w Triple Threat matchu broniąc WCW Championship.

Unforgiven (2002) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację World Wrestling Entertainment (WWE). Odbyła się 22 września 2002 w Staples Center w Los Angeles w Kalifornii. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to piąta gala w chronologii cyklu Unforgiven.

Podczas gali odbyło się dziewięć walk, w tym jedna będąca częścią niedzielnej tygodniówki Sunday Night Heat. Walka wieczoru pomiędzy Brockiem Lesnarem i The Undertakerem o WWE Championship zakończyła się podwójną dyskwalifikacją. Ponadto Triple H zdołał obronić nowo-wprowadzony World Heavyweight Championship pokonując Roba Van Dama, a Chris Jericho skutecznie obronił WWE Intercontinental Championship pokonując Rica Flaira poprzez submission.

Unforgiven (2003) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację World Wrestling Entertainment (WWE) dla zawodników z brandu Raw. Odbyła się 21 września 2003 w Giant Center w Hershey w Pensylwanii. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to szósta gala w chronologii cyklu Unforgiven.

Podczas gali odbyło się dziewięć walk, w tym jedna będąca częścią niedzielnej tygodniówki Sunday Night Heat. Bill Goldberg mógł kontynuować swoją karierę pokonując Triple H’a i zdobywając World Heavyweight Championship w Title vs. Career matchu. Christian obronił WWE Intercontinental Championship poprzez pokonanie Chrisa Jericho i Roba Van Dama w Triple Threat matchu, zaś Kane pokonał Shane’a McMahona w Last Man Standing matchu.

Unforgiven (2004) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację World Wrestling Entertainment (WWE) dla zawodników z brandu Raw. Odbyła się 12 września 2004 w Rose Garden w Portlandzie w stanie Oregon. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to siódma gala w chronologii cyklu Unforgiven.

Podczas gali odbyło się osiem walk, w tym jedna będąca częścią niedzielnej tygodniówki Sunday Night Heat. W walce wieczoru Triple H pokonał byłego członka grupy Evolution Randy’ego Ortona i odebrał mu World Heavyweight Championship. Odbył się również ladder match o zawieszony WWE Intercontinental Championship, w którym Chris Jericho pokonał Christiana. Ponadto Shawn Michaels pokonał Kane’a w No Disqualification matchu.

Unforgiven (2005) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację World Wrestling Entertainment (WWE) dla zawodników z brandu Raw. Odbyła się 18 września 2005 w Ford Center w Oklahoma City w stanie Oklahoma. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to ósma gala w chronologii cyklu Unforgiven.

Podczas gali odbyło się dziewięć walk, w tym jedna będąca częścią niedzielnej tygodniówki Sunday Night Heat. W walce wieczoru Kurt Angle pokonał przez dyskwalifikację Johna Cenę i nie zdobył WWE Championship. Ric Flair zdobył pierwszy raz w karierze WWE Intercontinental Championship pokonując Carlito poprzez submission. Ponadto Matt Hardy pokonał Edge’a w Steel Cage matchu.

Unforgiven (2006) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację World Wrestling Entertainment (WWE) dla zawodników z brandu Raw. Odbyła się 17 września 2006 w Air Canada Centre w Toronto w prowincji Ontario. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to dziewiąta gala w chronologii cyklu Unforgiven.

Podczas gali odbyło się osiem walk, w tym jedna nietransmitowana w telewizji. Walką wieczoru był Tables, Ladders and Chairs match o WWE Championship, w którym John Cena odebrał mistrzostwo Edge’owi. Ponadto Johnny Nitro obronił WWE Intercontinental Championship pokonując Jeffa Hardy’ego, zaś D-Generation X (Triple H i Shawn Michaels) pokonali Mr. McMahona, Shane’a McMahona i Big Showa w 3-on-2 handicap Hell in a Cell matchu. W swojej ostatniej walce w karierze Trish Stratus pokonała Litę poprzez submission i odebrała jej WWE Women’s Championship.

Unforgiven (2007) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację World Wrestling Entertainment (WWE). Odbyła się 16 września 2007 w FedExForum w Memphis w stanie Tennessee. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to dziesiąta gala w chronologii cyklu Unforgiven.

Podczas gali odbyło się dziewięć walk, w tym jedna nietransmitowana w telewizji. W walce wieczoru The Undertaker pokonał Marka Henry’ego. Ponadto Randy Orton pokonał Johna Cenę przez dyskwalifikację i nie odebrał mu WWE Championship, zaś Batista zdobył World Heavyweight Championship pokonując Reya Mysterio i poprzedniego mistrza The Great Khaliego.

Unforgiven (2008) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację World Wrestling Entertainment (WWE). Odbyła się 7 września 2008 w Quicken Loans Arena w Cleveland w stanie Ohio. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to jedenasta i ostatnia gala w chronologii cyklu Unforgiven.

Podczas gali odbyło się siedem walk, w tym jedna nietransmitowana w telewizji. Podczas gali odbyły się trzy pojedynki typu Championship Scramble – w pierwszym o ECW World Heavyweight Championship Matt Hardy zdobył mistrzostwo pokonując The Miza Chavo Guerrero, Finlaya i poprzedniego mistrza Marka Henry’ego. W kolejnym o WWE Championship mistrz Triple H obronił tytuł pokonując Jeffa Hardy’ego, The Briana Kendricka, Sheltona Benjamina oraz Montela Vontavious Portera. W ostatnim o zawieszony World Heavyweight Championship Chris Jericho zdobył tytuł pokonując Johna „Bradshaw” Layfielda, Batistę, Reya Mysterio i Kane’a. Prócz tego Shawn Michaels pokonał Chrisa Jericho w unsanctioned matchu.

Przypięcia w Championship Scramble o ECW Championship

Przypięcia w Championship Scramble o WWE Championship

Przypięcia w Championship Scramble o World Heavyweight Championship

• Lista gal pay-per-view federacji WWE

• Oficjalna strona