Wacław Błażejewski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wacław Błażejewski

Data i miejsce urodzenia	25 sierpnia 1902 Warszawa
Data i miejsce śmierci	19 listopada 1986 Warszawa
Stopień instruktorski	harcmistrz
Organizacja harcerska	Związek Harcerstwa Polskiego
kierownik Centralnego Archiwum Harcerskiego i Harcerskiego Biura Wydawniczego
Odznaczenia

Wacław Błażejewski (ur. 25 sierpnia 1902 w Warszawie, zm. 19 listopada 1986 tamże) – polski wydawca, historyk harcerstwa, harcmistrz, kierownik Centralnego Archiwum Harcerskiego w latach 1933–1939 i 1945–1947, kierownik Harcerskiego Biura Wydawniczego w latach 1932–1937 i 1945–1947.

W wieku 3 lat przeszedł chorobę Heinego Medina. W latach 1915–1919 uczył się w 6-klasowym Progimnazjum Miejskim. Dokształcał się na kursach i na Wolnej Wszechnicy Polskiej, do której uczęszczał jako wolny słuchacz w latach 1927–1929.

Związał się na całe życie z harcerstwem, z którym zetknął się w 1916 roku. Przyjaźnił się z Aleksandrem Kamińskim i Tomaszem Piskorskim. 25 kwietnia 1928 roku otrzymał stopień podharcmistrza, później uznany za harcmistrza (w związku ze zmianą stopni w ZHP).

Od początku lat 30. kierował Harcerskim Biurem Wydawniczym i Centralnym Archiwum Harcerskim. W 1933 roku HBW wydało jego „Historię Harcerstwa Polskiego”. Po likwidacji HBW w 1936 roku Wacław Błażejewski ze swym przyjacielem Kazimierzem Gorzkowskim założyli wydawnictwo „Godziemba”, które wydało szereg cennych książek harcerskich.

W czasie II wojny światowej współpracował z Kazimierzem Gorzkowskim, pracując dla BIP.

Po wojnie wydał monumentalną „Bibliografię harcerską 1911–1960” (1981, 1985), „Z dziejów harcerstwa polskiego 1910–1939” (1985), „Postaci z dziejów. 35 biogramów działaczy i instruktorów harcerskich”. Sam lub wspólnie ze Stanisławem Broniewskim opracował wiele biogramów harcerskich dla Polskiego Słownika Biograficznego.

• Złoty Krzyż Harcerskiego Odznaczenia Honorowego „Za Zasługę” (1947)
• Złoty Krzyż „Za Zasługi dla ZHP”
• Odznaka Zasłużonego Działacza Kultury
• Złota Odznaka „Za zasługi dla Warszawy”.

Był synem Władysława, stolarza, i Bronisławy z Mrozowskich. Miał 3 braci: Czesława, Tadeusza i Jana (ten ostatni zginął w powstaniu warszawskim).

W 1935 roku ożenił się z Heleną Jadwigą Jaglińską, z którą miał 3 dzieci: Stefana (ur. w 1946), Zofię (ur. w 1948) i Marię (ur. w 1950).

Po śmierci został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera P-1-86)^[1].

• Marian Miszczuk: Wacław Błażejewski. W: Janusz Wojtycza (red.): Harcerski słownik biograficzny. T. 2. Warszawa: Muzeum Harcerstwa i Marron Edition, 2008, s. 23–26. ISBN 978-83-923571-3-1.
• Marian Miszczuk: Wacława Błażejewskiego „Bibliografia harcerska”. [dostęp 2012-12-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-24)].