Wacław Kiełczewski (1896–1975) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | 16 sierpnia 1896 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | listopad 1975 |
Poseł na Sejm PRL II, III i IV kadencji | |
Okres | od 1957 |
Przynależność polityczna | poseł bezpartyjny |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() |
Wacław Kiełczewski (ur. 16 sierpnia 1896 w Łopiennie, zm. w listopadzie 1975 w Poznaniu) – polski jubiler i polityk, poseł na Sejm PRL II, III i IV kadencji.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Uzyskał wykształcenie podstawowe, z zawodu jubiler. Pełnił funkcje prezesa Zjednoczenia Samodzielnych Zegarmistrzów, Złotników, Jubilerów, Rytowników i Bronzowników Poznania oraz prezesa Izby Rzemieślniczej w Poznaniu. W 1957, 1961 i 1965 uzyskiwał mandat posła na Sejm PRL w okręgu Poznań. Przez trzy kadencje zasiadał w Komisji Przemysłu Lekkiego, Rzemiosła i Spółdzielczości Pracy, a ponadto w II i III kadencji w Komisji Budownictwa i Gospodarki Komunalnej.
Został pochowany 12 listopada 1975 na cmentarzu na Junikowie w Poznaniu (pole 8, kwatera 7, miejsce 27)[1].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Złoty Krzyż Zasługi
- Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego (1966)[2]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Wyszukiwarka grobów w Poznaniu. [dostęp 2020-09-25].
- ↑ Nadzwyczajna sesja Sejmu [w:] „Trybuna Robotnicza”, nr 172, 22 lipca 1966, s. 1.