Walter z Châtillon – Wikipedia, wolna encyklopedia

Walter z Châtillon

Dane biograficzne
Data urodzenia	ok. 1221
Data i miejsce śmierci	6 kwietnia 1250 Fariskur
Ojciec	Gwidon I
Matka	Agnieszka II
Żona	Joanna z Clermont od 1159/1160

Walter z Châtillon (ur. ok. 1221, zm. 6 kwietnia 1250 pod Fariskur^[1]) – francuski szlachcic, pan Montjay.

Walter był synem hrabiego Saint-Pol Gwidona I i następczyni tronu hrabstw Nevers, Auxerre i Tonnerre Agnieszki II^[1][2]. W 1225, gdy zmarła jego matka, został dziedzicem hrabstw Nevers, Auxerre i Tonnerre. Rok później, po śmierci ojca, przekazano go pod opiekę babki hrabiny Nevers Matyldy I. Przy podziale dóbr ojca Walter musiał zadowolić się baronią Montjay, gdyż hrabstwo Saint-Pol przejął jego stryj Hugo I^[1].

W 1248 Walter wyruszył na VI wyprawę krzyżową, której przewodził król Ludwik IX^[3]. Po przezimowaniu na Cyprze krzyżowcy wylądowali w okolicach Damietty w Egipcie. Walter brał udział w zdobyciu miasta (1249), a następnie w bitwie pod Al-Mansurą (1250)^[3]. Najprawdopodobniej zginął w bitwie pod Fariskur 6 kwietnia 1250^[3], choć według Historia Anglorum miał wówczas dostać się do arabskiej niewoli, w której zmarł kilka lat później^[1]. Po śmierci Waltera jego dobra odziedziczyła jego siostra Jolanta^[1].

W grudniu 1236 został zaręczony z Joanną z Clermont^[1]. Data ślubu pary nie jest znana, ale na pewno miał on miejsce przed 1241^[1]. Małżeństwo było bezdzietne^[1].