Wasił Złatarski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wasił Nikołow Złatarski (bułg. Васил Николов Златарски; ur. 14 listopada 1866 w Tyrnowie, zm. 15 grudnia 1935 w Sofii) – bułgarski historyk mediewista, archeolog i epigrafik.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 14 listopada 1866 w Tyrnowie. Ukończył klasyczne gimnazjum w 1887 roku i historię na uniwersytecie w Petersburgu w 1891. W latach 1893–1895 odbył specjalizację w Berlinie. Od 1895 roku był nauczycielem gimnazjalnym w Sofii. Od 1897 roku do śmierci wykładał historię na Uniwersytecie Sofijskim, najpierw jako docent, a od 1904 jako profesor. W latach 1913–1914 i 1924–1925 pełnił funkcję rektora. Zmarł 15 grudnia 1935 roku w Sofii.

Ważniejsze publikacje

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Petyr Nikow, Wasił N. Złatarski (s bibliografija), "Izwestija nа byłgarskoto istoriczesko drużestwo" 14-15 (1937), s. 1-27
  • Kresa Złatarskа-Todorowа, Baszta mi Wasił Złatarski, 1975.
  • Marija Welewa, N. Wasił Złatarski kato istorik nа byłgarskata istoriczeska naukа, "Izwestija nа byłgarskoto istoriczesko drużestwo" 32 (1978), s. 305-31.3
  • Dimityr Angełow, Złatarski, Wasił Nikołow [w:] Kiriło-Metodiewska encikłopedija, t. 1, 1985, s. 722-725.