French
DeutschWelski Park Krajobrazowy – Wikipedia, wolna encyklopedia
 | |
.jpg) Jezioro Grądy | |
| park krajobrazowy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | Miasto Lidzbark i gminy Rybno, Lidzbark, Płośnica (powiat działdowski); Grodziczno (powiat nowomiejski) |
| Siedziba | Jeleń 84 |
| Mezoregion | |
| Data utworzenia | 18 grudnia 1995 |
| Akt prawny | UCHWAŁA NR XIX/337/20 SEJMIKU WOJEWÓDZTWA WARMIŃSKO-MAZURSKIEGO z dnia 29 września 2020 r. w sprawie Welskiego Parku Krajobrazowego |
| Powierzchnia | 200,2334 km² |
| Powierzchnia otuliny | 162,8258 km² |
| Obszary chronione | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
 53°19′N 19°52′E/53,316667 19,866667 | |
| Strona internetowa | |
Welski Park Krajobrazowy – park krajobrazowy w Polsce, położony w południowo-zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, w dolinie rzeki Wel.
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Park utworzono 18 grudnia 1995 r. Pierwsza siedziba dyrekcji Parku znajdowała się w Lidzbarku przy ulicy Jeleńskiej. Obecnie siedziba dyrekcji mieści się w Jeleniu koło Lidzbarka. Park powstał w celu ochrony walorów przyrodniczych, historycznych oraz kulturowych regionu, a przede wszystkim doliny rzeki Wel. Charakterystyczną cechą Parku jest różnorodność środowiska przyrodniczego, a mianowicie bogactwo flory i fauny oraz zróżnicowanie krajobrazu. Dominującym elementem rzeźby terenu są piaszczyste równiny sandrowe, zajmujące ponad połowę powierzchni Parku, występuje również wysoczyzna morenowa oraz rynny subglacjalne. Ważnym elementem przyrodniczym Parku są jeziora polodowcowe, można wyróżnić 13 większych jezior.
Jego powierzchnia wynosi obecnie 20 023,34 ha a powierzchnia otuliny 16 282,58 ha[1].
Turystyka[edytuj | edytuj kod]
Rozwinięta jest infrastruktura turystyczna Parku. Dostępne są wieże widokowe w Tuczkach, Lidzbarku, Grądach i rezerwacie Neliwa, a także kilka wiat odpoczynkowych[2].
Szlaki[edytuj | edytuj kod]
Przez teren Welskiego Parku Krajobrazowego przebiega łącznie 11 szlaków turystycznych pieszych i rowerowych, szlak kajakowy rzeką Wel, a także Szlak Samochodowy Pętli Grunwaldzkiej[3].
Muzea[edytuj | edytuj kod]
W siedzibie Welskiego Parku Krajobrazowego udostępnione są dwa muzea – Muzeum Przyrody i Muzeum Etnograficzne im. Edwarda Klemensa. Muzea czynne są od poniedziałku do piątku w godz. 9.00-15.00. Wstęp do muzeów jest bezpłatny[4].
Rezerwaty przyrody[edytuj | edytuj kod]
Na terenie Parku znajdują się 4 rezerwaty przyrody[5]:
- Bagno Koziana
- Piekiełko
- Ostrów Tarczyński
- Jezioro Neliwa (utworzony w grudniu 2006)
Rezerwat przyrody Czapliniec Werski został zlikwidowany w grudniu 2006 z powodu przesiedlenia czapli, których to siedliska były tam chronione w inne miejsce (las w Rybnie przy ul. Sportowej).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Uchwała nr XIX/337/20 Sejmiku Województwa Warmińsko-Mazurskiego z dnia 29 września 2020 r. w sprawie Welskiego Parku Krajobrazowego [online], Dziennik Urzędowy Województwa Warmińsko-Mazurskiego, 29 września 2020 (pol.).
- ↑ Infrastruktura turystyczna [online], Welski Park Krajobrazowy (pol.).
- ↑ Turystyka. [w:] Welski Park Krajobrazowy [on-line]. Parki Krajobrazowe Województwa Warmińsko-Mazurskiego. [dostęp 2018-09-25].
- ↑ Muzea [online], Welski Park Krajobrazowy (pol.).
- ↑ Rezerwaty przyrody, [w:] Przyroda, Welski Park Krajobrazowy (pol.).
