Wiąd rdzenia – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wiąd rdzenia
Tabes dorsalis
Ilustracja
Przekrój strzałkowy rdzenia kręgowego ukazujący demielinizację w obrębie sznurów tylnych
Klasyfikacje
ICD-10

A52.1
Objawowa kiła układu nerwowego

Wiąd rdzenia (łac. tabes dorsalis) – najczęstsza postać kiły trzeciorzędowej lub kiły układu nerwowego[1][2]. W jego przebiegu dochodzi do zwyrodnienia sznurów tylnych i korzeni tylnych rdzenia kręgowego[1][3].

Objawy

[edytuj | edytuj kod]

Objawy wiądu rdzenia obejmują[1][3][4][5][6][7][8]:

Leczenie

[edytuj | edytuj kod]

Leczenie penicyliną, dawniej salwarsanem[8][9]. Choroba może powstać mimo wcześniejszego rzekomego wyleczenia kiły[10]. Zmiany nie ulegają cofnięciu mimo leczenia[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Sanjay Pandey, Magnetic resonance imaging of the spinal cord in a man with tabes dorsalis, „The Journal of Spinal Cord Medicine”, 34 (6), 2011, s. 609–611, DOI10.1179/2045772311Y.0000000041, ISSN 1079-0268, PMID22330117, PMCIDPMC3237288 [dostęp 2017-08-29].
  2. P D Donofrio, F O Walker, Tabes dorsalis: electrodiagnostic features., „Journal of Neurology, Neurosurgery, and Psychiatry”, 51 (8), 1988, s. 1097–1099, ISSN 0022-3050, PMID3216214, PMCIDPMC1033124 [dostęp 2017-08-29].
  3. a b Douglas McAlpine, A Form of Tabes Dorsalis Due to Acute Degeneration of Posterior Root Ganglia, „Proceedings of the Royal Society of Medicine”, 43 (12), 1950, s. 947–948, ISSN 0035-9157, PMID14808174, PMCIDPMC2081889 [dostęp 2017-08-29].
  4. M Swash, C J Earl, Flaccid paraplegia: a feature of spinal cord lesions in Holmes-Adie syndrome and tabes dorsalis., „Journal of Neurology, Neurosurgery, and Psychiatry”, 38 (4), 1975, s. 317–321, ISSN 0022-3050, PMID1141918, PMCIDPMC491927 [dostęp 2017-08-29].
  5. Macdonald Critchley, Tabes Dorsalis, with Complications, „Proceedings of the Royal Society of Medicine”, 27 (10), 1934, s. 1352–1353, ISSN 0035-9157, PMCIDPMC2205476 [dostęp 2017-08-29].
  6. M. Brisset i inni, MRI features of neurosyphilis, „Revue Neurologique”, 167 (4), 2011, s. 337–342, DOI10.1016/j.neurol.2010.08.012, ISSN 0035-3787, PMID21440277 [dostęp 2017-08-29].
  7. A K Ghosh, S Holt, Tabes dorsalis with sudden onset of paraplegia., „British Journal of Venereal Diseases”, 51 (5), 1975, s. 349–351, ISSN 0007-134X, PMID1201461, PMCIDPMC1045179 [dostęp 2017-08-29].
  8. a b L J Libman, J H Matthews, 'Oblongata' crises in tabes dorsalis., „Journal of Neurology, Neurosurgery, and Psychiatry”, 39 (12), 1976, s. 1240–1241, ISSN 0022-3050, PMID1011037, PMCIDPMC492574 [dostęp 2017-08-29].
  9. Gordon Bates, George S. Strathy, C.S. McVicar, The Treatment of Tabes Dorsalis and General Paresis with Salvarsan, „Canadian Medical Association Journal”, 4 (3), 1914, s. 197–200, ISSN 0008-4409, PMID20310473, PMCIDPMC406586 [dostęp 2017-08-29].
  10. A J Giles, Tabes dorsalis progressing to general paresis after 20 years despite routine penicillin therapy., „British Journal of Venereal Diseases”, 56 (6), 1980, s. 368–371, ISSN 0007-134X, PMID7448579, PMCIDPMC1045833 [dostęp 2017-08-29].