Wieżyca (masyw Ślęży) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wieżyca

Wieża widokowa na szczycie góry
Państwo	Polska
Pasmo	Przedgórze Sudeckie Masyw Ślęży
Wysokość	415 m n.p.m.
Położenie na mapie Sudetów Wieżyca
50°53′12,17″N 16°43′44,83″E/50,886714 16,729119

Wieżyca (415 m n.p.m., niem. Mittel-Berg^[1]) – wyraźna kulminacja w krótkim, północnym ramieniu Ślęży.

Ta część Masywu Ślęży zbudowana jest z amfibolitów, charakteryzujących się ciemnozieloną barwą i dużym zróżnicowaniem wielkości kryształów. Bardzo wyraźne odsłonięcie tych skał można obserwować około 120 metrów od szczytu na południe, po lewej stronie drogi.

Obecna nazwa pochodzi od masywnej kamiennej wieży widokowej o wysokości 15 m, zbudowanej na szczycie w latach 1905–1907. Również pod szczytem Wieżycy na północ i wschód od niego zachowały się słabo rozpoznawalne fragmenty prehistorycznych wałów kultowych. Na samym szczycie stoi wieża Bismarcka zbudowana z drobnoziarnistego granitu, służąca obecnie jako wieża widokowa.

Po wojnie Wieżyca zwana była Górą Kościuszki.

Północny stok porasta bukowo-lipowy las, w którym rosną m.in. wawrzynek wilczełyko, kopytnik pospolity, szczyr trwały. Stok południowy natomiast porastają stare skarlałe dęby, tzw. świetlista dąbrowa. W jej runie znajdziemy konwalię majową, bodziszka żałobnego i kokoryczkę wonną.

Świdnica - Przełęcz Tąpadła - Ślęża - Wieżyca - Sobótka

• Galeria zdjęć