Wieczny dwór – Wikipedia, wolna encyklopedia
Autor | |||
---|---|---|---|
Typ utworu | |||
Data powstania | 2017 | ||
Wydanie oryginalne | |||
Miejsce wydania | |||
Język | |||
Data wydania | 6 kwietnia 2017 | ||
Wydawca | Puffin Books | ||
Pierwsze wydanie polskie | |||
Data wydania polskiego | 31 stycznia 2018 | ||
Wydawca | |||
Przekład | Dominika Repeczko | ||
|
Wieczny dwór (ang. The Forever Court) – irlandzka powieść fantasy dla młodzieży autorstwa Dave’a Ruddena z 2017 roku[1]. Jest kontynuacją książki Rycerze pożyczonego mroku, a zarazem drugim tomem trylogii o tym samym tytule. Powieść została wydana w Polsce 31 stycznia 2018 roku nakładem Wydawnictwa Jaguar[2]. Jej głównym bohaterem jest trzynastoletni Denizen Hardwick, neofita Zakonu Pożyczonego Mroku[2].
Recepcja książki
[edytuj | edytuj kod]Oprócz języka polskiego Wieczny dwór przełożono na język niemiecki[3], język francuski[4], język rosyjski[5] i język szwedzki[6]. W 2017 książka została gorąco zarekomendowana jako lektura dla młodzieży w wieku 10–14 lat w recenzji Pauli NicIomhar opublikowanej przez organizację Children’s Books Ireland; podkreślono w niej wysokie walory literackie powieści[7]. W tym samym roku otrzymała w Irlandii nominację do nagrody książki roku 2017 dla dzieci starszych w wieku 8–12 lat (Irish Book Awards , 2017 Children’s Book of the Year, Senior)[8][9].
Wydanie amerykańskie, opublikowane przez wydawnictwo Random House, doczekało się pozytywnej recenzji w amerykańskim miesięczniku „School Library Journal” , gdzie drugi tom trylogii nazwano „absorbującą kontynuacją epickiej opowieści o rycerzach, dziwnych istotach i bitwach między dobrem a złem”[10]. Obecnie trwają prace produkcyjne nad ekranizacją trylogii Dave’a Ruddena; uczestniczy w nich brytyjski producent telewizyjny Arvind Ethan David[11].
Fabuła
[edytuj | edytuj kod]Od wydarzeń z tomu poprzedniego mija pół roku. Denizen szkoli się na Rycerza Pożyczonego Mroku. Okazuje się, że kantusy, które poznał dzięki uratowaniu Miłosierdzia, czyli Mercy, córki Bezkresnego Króla, bezustannie tkwią w jego głowie i wymuszają na chłopcu używaniu magii, zamiast umiejętności fizycznych. Sprawia to, że cena, którą zapłacił, bezustannie rośnie: jego ręce zmienione są już w metal[12].
Wkrótce do Zakonu przybywa list od Bezkresnego Króla, który pragnie wyrazić wdzięczność za uratowanie swojej córki i prosi o spotkanie z Rycerzami. Do Dublina przybywa więc Palatyn Zakonu – Edifice Greaves. Jednocześnie Denizen w tajemnicy spotyka się z Mercy, a ich relacja staje się coraz bliższa.
Bohaterowie
[edytuj | edytuj kod]- Denizen Hardwick – neofita zakonu, syn Vivan. Uwielbia czytać powieści fantasy. Wychował się w sierocińcu razem z Simonem.
- Simon – przyjaciel Denizena z sierocińca, także neofita zakonu.
- Vivan Hardwick – nosi tytuł Malleusa w Zakonie. Potężna wojowniczka i matka Denizena.
- Darcie Wright – genialna nastolatka, bibliotekarka w Zakonie, także neofitka.
- Mercy – córka Bezkresnego Króla, uratowana przez Denizena.
- Edifice Greaves – Palatyn (przywódca) Zakonu Rycerzy Pożyczonego Mroku.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ The Forever Court [online], www.goodreads.com [dostęp 2018-07-13] (ang.).
- ↑ a b Wieczny dwór [online], Lubimyczytać.pl [dostęp 2018-07-13] (pol.).
- ↑ Shadow Knights. Übersetzt von Claudia Max [online], fischerverlage.de [dostęp 2023-09-18] (niem.).
- ↑ Dave Rudden. Le réveil de la rédemptrice (Tenebris, tome 2) [online], catalogue.bnf.fr [dostęp 2023-09-18] (fr.).
- ↑ Дейв Радден. Рыцари выкупленной тьмы. Вечный дворы [online], careerpress.ru [dostęp 2023-09-18] (ros.).
- ↑ Dave Rudden. Evighetens hov (Det lånade mörkrets riddare, Bok 2) [online], libris.kb.se [dostęp 2023-09-18] (szw.).
- ↑ Paula NicIomhar , The Forever Court [online], childrensbooksireland.ie [dostęp 2023-09-19] (ang.).
- ↑ Shortlist Unveiled for the Bord Gáis Energy Irish Book Awards 2017 [online], writing.ie [dostęp 2023-09-19] (ang.).
- ↑ Children’s Book of the Year (Senior) [online], irishbookawards.ie [dostęp 2023-09-19] (ang.).
- ↑ Julie Shatterly , The Forever Court [online], slj.com [dostęp 2023-09-19] (ang.).
- ↑ Arvind Ethan David [online], emmys.com [dostęp 2023-09-19] (ang.).
- ↑ Dave Rudden: Wieczny dwór. Warszawa: 2018, s. 33 i nast. ISBN 978-83-7686-646-8.