Wieczysta Kraków – Wikipedia, wolna encyklopedia
Stadion Wieczystej Kraków | |||
Pełna nazwa | Klub Sportowy Wieczysta Kraków | ||
---|---|---|---|
Barwy | żółto-czarne | ||
Data założenia | 1942 | ||
Liga | |||
Państwo | |||
Województwo | |||
Siedziba | |||
Adres | ul. Kazimierza Chałupnika 16, 31-462 Kraków | ||
Stadion | Stadion Wieczystej Kraków | ||
Prezes | Andrzej Turecki | ||
Trener | |||
| |||
Strona internetowa |
Klub Sportowy Wieczysta Kraków – krakowski klub sportowy z osiedla Wieczysta założony w 1942 roku, od sezonu 2024/2025 drugoligowiec[1].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Historia w XX wieku
[edytuj | edytuj kod]Początki zorganizowanej działalności sportowej na Wieczystej, będącej ówcześnie przysiółkiem podkrakowskiej wsi Rakowice, datuje się na rok 1936[2]. Wtedy to mieszkańcy zawiązali drużynę – Wieczyszczankę. Drużyna nie została zrzeszona w ramach lokalnych struktur i rozgrywała jedynie spotkania towarzyskie. Ze względu na brak materialnego oraz finansowego zaplecza Wieczyszczanka zakończyła działalność po około roku istnienia[3][4].
Kolejną próbą stworzenia struktur na terenie Wieczystej była podjęta w latach 1938–1939 reaktywacji drużyny piłkarskiej pod nazwą Ostoja. Podobnie jak i Wieczyszczanka, tak i Ostoja pozostawała drużyną niezarejestrowaną w Związku Piłki Nożnej. Funkcjonowanie klubu zakończył wybuch II wojny światowej[3][4].
W czasach okupacji niemieckiej zakazane było pod groźbą surowych represji organizowanie spotkań piłkarskich[5]. Z uwagi na fakt, że rakowickie łąki znajdowały się na uboczu Krakowa rozgrywano tam potajemnie zawody piłkarskie, a lokalna społeczność, z inicjatywy Edwarda Ignaszewskiego, pomimo trudnych czasów, postanowiła zawiązać klub sportowy[6].
W latach 50. i w pierwszej połowie lat 60. zespół balansował pomiędzy rozgrywkami klasy B oraz klasy A na szczeblu okręgowym. Pewną odmianę przyniósł rok 1966, kiedy to w wyniku reorganizacji rozgrywek utworzona została III Liga ogólnopolska z podziałem na regiony. W wyniku tych organizacyjnych roszad Wieczysta została włączona w skład Ligi Okręgowej. Występy na tak wysokim szczeblu nie trwały jednak długo[7]. W 1968 r. drużyna spadła do klasy A, a rok później znowu spadła o kolejną klasę niżej. Następne lata przyniosły sportową stabilizację w postaci regularnych występów na poziomie wyższym okręgowym[3].
Początek XXI wieku: między IV ligą a klasą A
[edytuj | edytuj kod]Początek nowego stulecia to dla klubu występy na szczeblu wojewódzkim na czwartym poziomie rozgrywkowym. Przygoda z IV ligą nie trwała jednak długo, ponieważ w 2003 roku drużyna zajmując ostatnie miejsce została relegowana do ligi okręgowej. Przez ponad dekadę sytuacja ta utrzymywała się, a Wieczysta regularnie zajmowała pozycje w środkowej części tabeli. W sezonie 2014/2015 KS Wieczysta zajęła przedostatnie miejsce w lidze okręgowej, spadając tym samym do A klasy. Pobyt na tak niskim szczeblu nie trwał jednak długo. W drugim sezonie udało się wywalczyć awans do klasy okręgowej[8].
2020–2022: nowe otwarcie, Wieczysta idzie w górę
[edytuj | edytuj kod]Głośno o Wieczystej zrobiło się w czerwcu 2020 roku, kiedy spory kapitał w klub zdecydował się zainwestować biznesmen Wojciech Kwiecień[9].
W sezonie 2020/2021 Wieczysta Kraków pod wodzą Przemysława Cecherza wygrała wszystkie 28 meczów w sezonie i z bilansem bramkowym 216:8 wywalczyła awans do IV ligi[10]. Dołożyła również do tego zdobycie Pucharu Polski na szczeblu krakowskim (w finale pokonując 4:0 Cracovię II)[11] oraz Puchar Polski okręgu małopolskiego (po finałowym zwycięstwie 4:0 z Popradem Muszyna[12].
W 2021 roku trenerem zespołu został Franciszek Smuda[13], a wcześniej w drużynie grali m.in. byli reprezentanci Polski Sławomir Peszko i Radosław Majewski.
W sezonie 2021/2022 Wieczysta osiągnęła swój największy sukces w historii jej występów w Pucharze Polski, dochodząc do 1/16 finału – wcześniej wygrywając puchar na szczeblu małopolskim[14] i pokonując I-ligowego Chrobrego Głogów w pierwszej rundzie szczebla centralnego[15]. Na drodze Wieczystej do finału stanęła Garbarnia Kraków, która pokonała zespół Smudy 5:0[16]. Sezon ligowy klub zakończył na pierwszym miejscu w IV lidze, grupie małopolskiej zachodniej[17], i zakwalifikował się do baraży o udział w III lidze, grupie IV, w których zmierzył się z Bruk-Betem Termalica II Nieciecza (wygrane 4:0 i 3:0)[18]. Dodatkowo, Wieczysta zwyciężyła ten sam klub w finale Pucharu Polski na szczeblu Małopolskiego Związku Piłki Nożnej, zdobywając to trofeum drugi rok z rzędu[19].
2022–2024: awans do III ligi, rozczarowanie w pierwszym sezonie i sukces w następnym
[edytuj | edytuj kod]Sezon 2022/2023 na szczeblu III ligi Wieczysta rozpoczęła od dwóch zwycięstw, remisu i dwóch porażek. 29 sierpnia 2022 roku, po zremisowanym, domowym spotkaniu przeciwko Stali Stalowa Wola, z klubu odszedł trener Franciszek Smuda[20]. 31 sierpnia 2022 roku Wieczysta odpadła z Pucharu Polski, przygrywając 0:2 w meczu 1. rundy przeciwko Raduni Stężyca[21]. 6 września 2022 roku trenerem Wieczystej został Dariusz Marzec[22], a 22 marca 2023 roku Wojciech Łobodziński[23].
Jego drużyna zanotowała rozczarowującą końcówkę sezonu. Kluczowym momentem okazała się seria pięciu z sześciu meczów bez zwycięstwa, która przyczyniła się do utraty szansy na awans po przedostatniej kolejce, kiedy promocję do II ligi zapewniła sobie Stal Stalowa Wola. Sama Wieczysta została jeszcze wyprzedzona przez Avię Świdnik, spadając na trzecie miejsce w tabeli przed ostatnią kolejką III ligi[24][25]. W ostatnim meczu rozczarowującego sezonu (którym nie był mecz ligowy, gdyż w ostatniej kolejce Wieczysta miała podjąć ŁKS Łagów, który wycofał się z rozgrywek), na osłodę Wieczysta zwyciężyła w finale małopolskiego Pucharu Polski Spójnię Osiek-Zimnodół 5:0, co zagwarantowało jej udział w Pucharze Polski 2023/2024 na szczeblu centralnym[26]. 14 czerwca 2023 władze Wieczystej pożegnały się z trenerem Łobodzińskim, 15 czerwca 2023 ogłaszając zatrudnienie na to stanowisko Macieja Musiała, który podpisał roczny kontrakt[27].
18 września 2023 Musiał został zwolniony (5 zwycięstw, 3 porażki w III lidze), a zastąpił go zawodnik Wieczystej poprzedniego sezonu Sławomir Peszko[28]. 18 maja 2024 – dzięki ligowej porażce wicelidera Siarki Tarnobrzeg, którą poprzedziła wygrana Wieczystej nad Świdniczanką Świdnik 1:0 – klub zapewnił sobie awans do II ligi, już na trzy kolejki przed końcem sezonu[1].
Osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]- Najwyższy poziom ligowy – klasa A (II poziom) (1947)[29]
- III liga (grupa IV)
- Okręgowy Puchar Polski (Kraków)
- Wojewódzki Puchar Polski (województwo małopolskie)
- Puchar Polski
Trenerzy
[edytuj | edytuj kod]Kadra zespołu w sezonie 2024/25 [31]
[edytuj | edytuj kod]- Stan na 5 lipca 2024
Nr | Poz. | Piłkarz |
---|---|---|
1 | BR | Antoni Mikułko |
2 | OB | Michał Pazdan |
3 | PO | Jacek Góralski |
6 | OB | Rafał Pietrzak |
7 | PO | Przemysław Bargiel |
8 | NA | Karol Danielak |
9 | NA | Michał Fidziukiewicz |
10 | PO | Daniel Sandoval |
11 | NA | Dawid Kiedrowicz |
13 | PO | Dawid Pakulski |
14 | OB | Michał Koj |
16 | PO | Tomasz Swędrowski |
Nr | Poz. | Piłkarz |
---|---|---|
17 | PO | Christoph Knasmüllner |
18 | NA | Manuel Torres |
19 | PO | Michał Trąbka |
21 | OB | Konrad Kasolik |
22 | OB | Nikodem Kitowski |
25 | OB | Karol Krzywiecki |
26 | OB | Bartosz Brzęk (wypożyczony z Lechii Gdańsk) |
29 | PO | Paweł Łysiak |
31 | BR | Oskar Mielcarz (wypożyczony z Śląska Wrocław) |
77 | PO | Lisandro Semedo |
89 | OB | Daniel Mikołajewski |
90 | PO | Łukasz Pietras |
99 | NA | Michał Feliks |
Literatura
[edytuj | edytuj kod]W grudniu 2022 roku premierę miała monografia klubu „Żółto-Czarni. 80 lat Klubu Sportowego Wieczysta” autorstwa Krzysztofa Baranowskiego[32].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Wieczysta Kraków awansowała do 2. ligi [online], sport.tvp.pl, 18 maja 2024 [dostęp 2024-05-19] (pol.).
- ↑ 80 lat Żółto-Czarnych: Początek. [dostęp 2022-11-29].
- ↑ a b c Ignaszewski Edward, Nocek Edward; „Historia Międzyzakładowego Klubu Sportowego „Wieczysta” Kraków (lata 1936–1992)”, Kraków, 1992.
- ↑ a b Redakcja, Rakowice, Ugorek, Wieczysta cz. II [online], dziennikpolski24.pl, 10 lutego 2008 [dostęp 2020-07-15] (pol.).
- ↑ Honor, ojczyzna i okupacyjny futbol [online], rfbl.pl, 4 listopada 2016 [dostęp 2020-07-15] (pol.).
- ↑ Historia klubu – Wieczysta Kraków [online], wieczystakrakow.futbolowo.pl [dostęp 2020-07-15] .
- ↑ 80 lat Żółto-Czarnych: Złote plecy Bieronia. [dostęp 2022-11-29].
- ↑ a b c d Wieczysta Kraków [online], 90minut.pl [dostęp 2020-07-15] .
- ↑ Gwiazdy na boisku, wielkie wypłaty na kontach. Jak król aptek buduje klub swoich marzeń [online], wyborcza.pl [dostęp 2020-11-03] .
- ↑ Keeza Klasa okręgowa 2020/2021, grupa: Kraków II [online], www.90minut.pl [dostęp 2024-02-07] .
- ↑ Puchar Polski 2020/2021, grupa: Małopolski ZPN - Kraków [online], www.90minut.pl [dostęp 2024-02-07] .
- ↑ Puchar Polski 2020/2021, grupa: Małopolski ZPN [online], www.90minut.pl [dostęp 2024-02-07] .
- ↑ Franciszek Smuda trenerem Wieczystej – Wieczysta Kraków [online], www.kswieczysta.com [dostęp 2021-08-18] .
- ↑ Wieczysta Kraków. 50 tysięcy złotych dla "Żółto-czarnych" za zwycięstwo w finale Małopolskiego Pucharu Polski [online], gazetakrakowska.pl [dostęp 2022-05-27] .
- ↑ Wieczysta nie żartuje. Chrobry za burtą Pucharu Polski [online], weszlo.com [dostęp 2022-05-27] .
- ↑ Wieczysta poczuła to, co jej rywale. Garbarnia potwierdziła formę z ligi [online], sport.lovekrakow.pl [dostęp 2022-05-27] .
- ↑ Keeza IV liga 2021/2022, grupa: małopolska (zachód) [online], www.90minut.pl [dostęp 2022-06-23] .
- ↑ Baraże o udział w III lidze, grupa: IV [online], www.90minut.pl [dostęp 2022-06-23] .
- ↑ Puchar Polski 2021/2022, grupa: Małopolski ZPN [online], www.90minut.pl [dostęp 2022-08-20] .
- ↑ Marcin Długosz , Oficjalnie: Franciszek Smuda zwolniony z trzecioligowca [online], sport.tvp.pl, 29 sierpnia 2022 [dostęp 2022-08-31] (pol.).
- ↑ Krzysztof Kawa , Puchar Polski. Wieczysta Kraków po zwolnieniu Franciszka Smudy też nie wygrywa [online], Dziennik Polski, 31 sierpnia 2022 [dostęp 2022-09-01] (pol.).
- ↑ Dariusz Marzec trenerem Wieczystej [online], www.kswieczysta.com, 6 września 2022 [dostęp 2022-09-06] [zarchiwizowane z adresu 2022-09-06] (pol.).
- ↑ Wojciech Łobodziński trenerem Wieczystej [online], www.kswieczysta.com [dostęp 2023-05-13] (pol.).
- ↑ Jan Mazurek , Kasa to nie wszystko. Wieczysta dusi się w III lidze [online], weszlo.com, 11 czerwca 2023 [dostęp 2023-06-12] (pol.).
- ↑ Jakub Ptak , Koniec szans Wieczystej! Kolejna wstydliwa porażka [online], sport.tvp.pl, 10 czerwca 2023 [dostęp 2023-06-12] (pol.).
- ↑ Wieczysta Kraków wygrała finał i zagra na szczeblu centralnym [online], Sportowy24, 13 czerwca 2023 [dostęp 2023-06-13] (pol.).
- ↑ Znamy nowego trenera Wieczystej Kraków [online], Polsat Sport, 15 czerwca 2023 [dostęp 2023-06-15] (pol.).
- ↑ Wieczysta zwalnia trenera, a jego miejsce zajmuje… Sławomir Peszko [online], weszlo.com, 18 września 2023 [dostęp 2023-09-19] (pol.).
- ↑ Jan Goksiński , Klubowa historia polskiej piłki nożnej do 1970 roku. Suplement: tabele, Warszawa: PPG, 2013, s. 147, ISBN 978-83-935604-4-8 .
- ↑ Puchar Polski 2023/24: sprawdź wyniki meczów 1. rundy [online], sport.tvp.pl, 28 września 2023 [dostęp 2023-10-04] (pol.).
- ↑ Wieczysta Kraków - Profil klubu [online], www.transfermarkt.pl [dostęp 2024-07-05] (pol.).
- ↑ Tomasz Bochenek , Wieczysta Kraków. Jest książka na 80-lecie! Krzysztof Baranowski spisał historię "Żółto-Czarnych" [online], Gazeta Krakowska, 21 grudnia 2022 [dostęp 2022-12-22] (pol.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Wieczysta Kraków na 90minut.pl
- Klub Przyjaciół Wieczystej Kraków na twitter.com
- Wieczysta Krakow, [w:] baza Transfermarkt (drużyny-składy) [dostęp 2021-04-20] .