Wielki Kamień (Krzywicka Góra) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wielki Kamień zwany też Diablim Kamieniem – skała na północnym stoku Krzywickiej Góry w miejscowości Stróża[1][2]. Według opracowanej przez Jerzego Kondrackiego regionalizacji fizycznogeograficznej Polski szczyt ten znajduje się w Beskidzie Wyspowym[3].

Wielki Kamień znajduje się w dwustopniowej niszy osuwiskowej o skalnych ścianach mających wysokość 3–8 m[1]. Ma postać zbudowanej z piaskowca baszty skalnej przyrośniętej podstawą i jednym bokiem do zbocza góry. Według podanego przez Mieczysława Klimaszewskiego podziału form skalnych forma taka nosi nazwę baszty skalnej[4]. Miejsce to odwiedzane było od dawna. Świadczą o tym napisy wykute na najwyższej skałce: daty 1867, 1892. Poniżej znajduje się blokowisko skalne, a jeszcze niżej kilka oderwanych od osuwiska głazów. Na blokowisku rośnie paproć wroniec widlasty[1]. Do Wielkiego Kamienia prowadzi krótka, znakowana czarno ścieżka, która odgałęzia się od żółtego szlaku prowadzącego przez szczyt i grzbietem Krzywickiej Góry[2].

Oprócz Wielkiego Kamienia na Krzywickiej Górze są jeszcze dwie inne skały: Kuweta i Hipopotam. Na wszystkich trzech uprawiany jest bouldering[5]. Na Wielkim Kamieniu jest 5 baldów o trudności od 6b do 6c w skali francuskiej. Najlepszy okres do wspinaczki – lato.[5].

Wielki Kamień
  1. Zawał serca; 6b+
  2. Bez nazwy; 6c
  3. Hajbol SD; 6c
  4. Bez nazwy; 6b
  5. Bez nazwy; 6b+
Kuweta 1
  1. Gzyms; 4
  2. Bez nazwy; 6b
  3. Kicur; 4+
Kuweta 2
  1. Bez nazwy; 6a+
  2. Wańka-wstańka; 3
Kuweta 3
  1. Kocimiętka; 5+
  2. Drągal; 5
  3. Bez nazwy; 3
  4. Akcja Znicz; 6c
Kuweta 4
  1. Bez nazwy; 5
  2. Bez nazwy; 5
Hipopotam
  1. Dupapotama; 6a
  2. Hiperkryzja; 6c+
  3. Bez nazwy; 7b+?[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Dariusz Dyląg, Piotr Sadowski, Beskid Myślenicki, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2008, ISBN 978-83-62460-50-2.
  2. a b Beskid Wyspowy 1: 50 000. Mapa turystyczna, Kraków: Compass, 2006, ISBN 978-83-8184-221-1.
  3. Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, ISBN 83-01-12479-2.
  4. Mieczysław Klimaszewski, Osobliwości skalne w Beskidach Zachodnich, „Wierchy” (17), 1947.
  5. a b c Grzegorz Rettinger, Beskidy Zachodnie i Pogórze. Przewodnik wspinaczkowy, Kraków: wspinanie.pl, 2019, ISBN 978-83-947825-2-8.