Wiesław Kaczmarek (społecznik) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zobacz też: Wiesław Kaczmarek – dziennikarz i poseł do Krajowej Rady Narodowej i Wiesław Kaczmarek – poseł na Sejm w latach 1989–2005 i minister.

Wiesław Kaczmarek

Data i miejsce urodzenia	10 maja 1957 Łódź
Zawód, zajęcie	informatyk ekonomista
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Wiesław Kaczmarek (ur. 10 maja 1957 w Łodzi) – polski informatyk, muzeolog, działacz społeczny; od 2007 prezes Zarządu Głównego Towarzystwa Opieki nad Zabytkami^[1], od 2008 członek Rady Ochrony Zabytków, w latach 2007–2012 kierownik Muzeum Woli w Warszawie, od 2015 dyrektor Muzeum Ziemiaństwa w Dobrzycy Zespół Pałacowo-Parkowy^[2].

Maturę uzyskał w Technikum Energetycznym nr 2 w Łodzi. W 1981 r. ukończył studia na kierunku cybernetyka ekonomiczna i informatyka na Wydziale Ekonomiczno-Socjologicznym UŁ. W 2007 r. ukończył podyplomowe studia „Systemy planowania i kontroli w zarządzaniu przedsiębiorstwem” w Instytucie Zarządzania Politechniki Łódzkiej. W latach 2008–2009 uczył się w Podyplomowym Studium Muzealniczym na Wydziale Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego.

W 2013 r. rozpoczął studia doktoranckie na Wydziale Zarządzania UŁ pod kierunkiem prof. Tadeusza Markowskiego. W 2016 r. przerwał studia.

W latach 1981–1983 pracował w Łódzkich Zakładach Radiowych Fonica, w latach 1983–1986 na Uniwersytecie Łódzkim jako informatyk w Katedrze Informatyki, potem w firmach komputerowych.

W latach 1989–1991 prezes zarządu, współwłaściciel „PC Help” Sp. z o.o., w latach 1991–1995 dyrektor do spraw handlowych „Potronics” sp. z o.o., w latach 1995–1997 dyrektor „Inwar” SA Oddział w Łodzi, w latach 1998–2003 współwłaściciel, dyrektor „Posnet Łódź”. W latach 2003–2007 współpracował ze Stowarzyszeniem Doradców Gospodarczych Pro-Akademia w Łodzi.

Od 1 września 2007 do 27 grudnia 2012 r. pracował w Muzeum Warszawy jako kierownik oddziału Muzeum Woli, a w 2012 r. na stanowisku Zastępcy Dyrektora ds. Ekonomicznych. 1 kwietnia 2015 r. został dyrektorem Muzeum Ziemiaństwa w Dobrzycy Zespół Pałacowo-Parkowy^[2].

Jest członkiem Towarzystwa Opieki nad Zabytkami w Oddziale Łódzkim od 13 lipca 1984 r., czyli niemal od początku istnienia oddziału^[a]. Przez 5 kadencji był członkiem Zarządu Oddziału, w tym przez 4 kadencje był Prezesem Oddziału TOnZ^[3]. Przez 3 kadencje członek Zarządu Głównego TOnZ. 19 maja 2007 r. na Walnym Zebraniu Delegatów w Warszawie został wybrany na prezesa Towarzystwa Opieki nad Zabytkami. W latach 2010 i 2013 wybrany ponownie na prezesa TOnZ.

Kierował pracami Zarządu Łódzkiego Oddziału TOnZ, organizował promocje publikacji wydanych przez TOnZ. Zainicjował i przeprowadził szereg ważnych przedsięwzięć propagujących zabytki Łodzi m.in. Europejskie Dni Dziedzictwa w latach 1998–2005 (zorganizowane po raz pierwszy w Łodzi przez społeczników z TOnZ – w tym w 1998 i 2001 r., które były niezwykle ważne i odbiły się echem w Łodzi i Polsce, a ich pokłosie ukazało się w postaci publikacji), udział w Targach Turystycznych „Regiony >Na styku kultur<” w latach 1998, 1999, 2000, 2002, 2005. Współorganizował Łódzkie Dni Opieki nad Zabytkami w latach 1990–2006, Międzynarodowe Dni Zabytków w latach 1998–2007.

• Członek Polskiego Komitetu ICOMOS.
• Członek Stowarzyszenia Muzealników Polskich
• Członek Stałej Konferencji: Samorząd Terytorialny i Muzea
• Jest współzałożycielem Fundacji Księży Młyn, gdzie był m.in. współorganizatorem Pikniku Świętojańskiego 2002 na Księżym Młynie.
• Główny inicjator powołania Fundacji na rzecz Ratowania Kaplicy Karola Scheiblera; w pierwszej kadencji przewodniczący Rady Fundacji.
• Członek spółdzielni Społem; aktywnie działał w latach 1993–2002 w zakresie integracji ruchu spółdzielczego „Społem” na terenie Łodzi. Członek, a przez trzy kadencje przewodniczący Rady Nadzorczej Handlowej Spółdzielni Spożywców CENTERMARKET „Społem” w Łodzi.
• Aktywność społeczna m.in. w Forum Organizacji Pozarządowych FIP, Federacji Stowarzyszeń Kulturalnych Województwa Łódzkiego, PTTK, a także w ruchu niezinstytucjonalizowanym.
• Społeczny opiekun zabytków – leg nr 1 w Łodzi. Od lat walczy o zachowanie Księżego Młyna. Inicjował sesje Komisji Rady Miasta w tej sprawie, zorganizował dla setek łodzian przejazd zabytkowymi wagonami kolejowymi po bocznicy scheiblerowskiej tuż przed jej rozbiórką, wywoływał szereg interwencji w mediach, itp. Uczestnik wielu konferencji, gdzie podnosił problemy postępującej degradacji tego zabytkowego kompleksu i potrzebę jego zachowania dla przyszłych pokoleń łodzian,
• Fundator Fundacji Normalne Miasto – Fenomen^[4].

W 2008 r. został powołany do Rady Ochrony Zabytków przy Ministrze Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz do Rady Naukowej Krajowego Ośrodka Badań i Dokumentacji Zabytków (KOBiDZ) (31 grudnia 2010 rozwiązano KOBiDZ). W 2012 i 2016 r. ponownie powołany do Rady Ochrony Zabytków przy Ministrze Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W latach 2011–2015 był członkiem Rady Muzealnej: Centralnego Muzeum Włókiennictwa oraz Muzeum Azji i Pacyfiku w Warszawie.

• Autor opracowań posesyjnych „Siedziby muzealne w przemysłowych kompleksach zabytkowych Łodzi” (ISBN 83-86699-40-X) i „Księży Młyn. Ludzie, architektura, ogrody”.
• „Społeczna opieka nad zabytkami w Łodzi”, Zeszyty Wolskie nr 4, Architektura przemysłowa warszawskiej Woli XIX/XX w., 2002. ISBN 83-88477-10-2
• „Społeczna opieka nad zabytkami – partner w procesach rewitalizacji”, Biuletyn PAN pod red. T. Markowskiego, Zeszyt 229 „Rewitalizacja Kompleksu Księżego Młyna” ISBN 83-89693-86-4
• „Społeczna opieka nad zabytkami – wsparcie czy utrudnienie w ochronie dziedzictwa kulturowego.” [w:] Z dziejów budownictwa rezydencjonalnego na terenie gminy Busko-Zdrój. Materiały z sesji popularno-naukowej w ramach Europejskich Dni Dziedzictwa w Busku Zdroju 25.IX.2009 r. pod red. Dariusza Kaliny, wyd. TOnZ, ISBN 978-83-928658-1-0
• „Grabież i niszczenie dziedzictwa kultury polskiej” – katalog autorskiej wystawy, który towarzyszył wystawie o tym samym tytule w Muzeum Woli (Oddział Muzeum Historycznego m.st. Warszawy). ISBN 978-83-88477-97-3
• „Czy zabytki w muzeach są bezpieczne?” [w:] Biuletyn Programowy Narodowego Instytutu Muzealnictwa i Ochrony Zbiorów, nr 7, Warszawa 2013 r.
• „Symulakry popularyzacji ochrony dziedzictwa”, [w:] Szmygin B. red., Nauczanie i popularyzacja ochrony dziedzictwa, PKN ICOMOS; Politechnika Lubelska, ISBN 978-83-934708-3-9.
• „Swoboda konserwatorska, czyli muzealne zarządzanie zabytkową architekturą”, [w:] Problemy muzeów związane z zachowaniem i konserwacją zbiorów, VI Międzynarodowa Konferencja Konserwatorska, Muzeum Narodowym Rolnictwa i Przemysłu Rolno-Spożywczego w Szreniawie, Szreniawa, 2014, {{ISBN|978-83-64119-03-3}}.
• "Dążąc ku misji", [w:] Kaczmarek W. red., Ziemianie i ziemiaństwo w pamięci społecznej Publikacja pokonferencyjna, Muzeum Ziemiaństwa w Dobrzycy, Dobrzyca, 2023, ISBN 978-83-960593-6-9.

Był nagradzany m.in. Nagrodą Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w 1986 r. z tytułu osiągnięć dydaktyczno-wychowawczych oraz z tytułu osiągnięć Studenckiego Koła Informatyków, którego był opiekunem na wydziale Ekonomiczno-Socjologicznym UŁ w latach 1984–1987.

• Srebrny Medal „LABOR OMNIA VINCIT” Towarzystwa im. Hipolita Cegielskiego (2020)^[5]
• Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2015)^[6]
• Srebrny Krzyż Zasługi (2009) na wniosek macierzystego Oddziału TOnZ
• Medal 575 lat Miasta Łodzi
• Odznaka „Za Zasługi dla Miasta Łodzi” (1999)
• Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” (2001)
• Złota Odznaka „Za opiekę nad zabytkami” (1999)