Wiktor Jewdokimow – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wiktor Jewdokimow
Виктор Евдокимов
podpułkownik lotnictwa podpułkownik lotnictwa
Data i miejsce urodzenia

27 sierpnia 1911
Jekaterynodar (obecnie Krasnodar)

Data i miejsce śmierci

20 września 1945
Białystok

Przebieg służby
Lata służby

1934–1945

Siły zbrojne

Armia Czerwona
Wojskowe Siły Powietrzne

Jednostki

4 lotniczy pułk bombowców dalekiego zasięgu/6 gwardyjski lotniczy pułk bombowców dalekiego zasięgu, 2 gwardyjski lotniczy pułk bombowców dalekiego zasięgu 6 Gwardyjskiej Dywizji Lotnictwa Dalekiego Zasięgu 1 Gwardyjskiego Korpusu Lotnictwa Dalekiego Zasięgu

Stanowiska

dowódca klucza, dowódca eskadry, zastępca dowódcy pułku

Główne wojny i bitwy

bitwa nad Chałchin-Goł,
II wojna światowa

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonej Gwiazdy Medal „Za zasługi bojowe” Medal „Za obronę Leningradu” Medal „Za obronę Moskwy” Medal „Za obronę Stalingradu”

Wiktor Wasiljewicz Jewdokimow (ros. Виктор Васильевич Евдокимов, ur. 14 sierpnia?/27 sierpnia 1911 w Jekaterynodarze (obecnie Krasnodar), zm. 20 września 1945 w Białymstoku) – radziecki lotnik wojskowy, podpułkownik, Bohater Związku Radzieckiego (1944).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie robotniczej. Skończył niepełną szkołę i fakultet robotniczy (rabfak), od dzieciństwa mieszkał w Rostowie nad Donem, gdzie od 1928 pracował w fabryce, po ukończeniu drugiego rabfaku pracował jako ślusarz i spawacz. 12 sierpnia 1934 został powołany do Armii Czerwonej, w 1937 ukończył wojskową szkołę lotniczą w Stalingradzie, służył w 4 lotniczym pułku bombowców dalekiego zasięgu w Zabajkalskim Okręgu Wojskowym (lotnisko Bada w ówczesnym obwodzie czytyjskim). W 1939 brał udział w bitwie nad rzeką Chałchin-Goł i został dowódcą klucza. Od 27 lipca 1941 uczestniczył w wojnie z Niemcami pilotując samolot DB-3A, walczył w 4 lotniczym pułku bombowców dalekiego zasięgu 42 Dywizji Lotniczej na Froncie Zachodnim i Centralnym, w sierpniu 1941 wyróżnił się podczas bombardowania wojsk niemieckiej 2 Grupy Pancernej, wykonując naloty m.in. w rejonie miast Poczep i Trubczewsk w obwodzie briańskim. 31 sierpnia 1941 został zaatakowany przez grupę niemieckich myśliwców, w walce powietrznej strącił wówczas samolot wroga, choć dwóch członków załogi jego samolotu zostało ciężko rannych. 10 września 1941 został zestrzelony, jednak zdołał dolecieć płonącą maszyną do linii frontu i nad swoim terytorium wyskoczyć wraz z załogą na spadochronach. W 1941 został członkiem WKP(b).

W marcu 1942 jego pułk został włączony do Lotnictwa Dalekiego Zasięgu i przemianowany na 4 pułk Lotnictwa Dalekiego Zasięgu, w którym Jewdokimow był dowódcą klucza, a od 1943 dowódcą eskadry. Pilotując samolot Ił-4 walczył w bitwie pod Moskwą, bitwie pod Stalingradem (gdzie wykonał 36 lotów bojowych), w bitwie pod Kurskiem (wykonując 20 lotów bojowych), brał udział w operacji smoleńskiej, białoruskiej (lato 1944), nadbałtyckiej (jesień 1944), wschodniopruskiej (zima 1945), pomorskiej (marzec 1945) i berlińskiej (wiosna 1945). Wielokrotnie wykonywał naloty na głęboki tył wroga, bombardując obiekty w Gdańsku, Tilsicie, Warszawie, Królewcu, Budapeszcie i Berlinie. W styczniu 1944 brał udział w serii ataków na centra przemysłowe w Finlandii. W 1943 został zestrzelony przez niemieckie myśliwce za linią frontu, jednak wraz z załogą zdołał wyskoczyć na spadochronie i z pomocą mieszkańców w ciągu 7 dni przejść przez linię frontu. Wykonał 270 lotów bojowych, w tym 256 nocnych. Pułk, w którym służył, został przemianowany na 6 gwardyjski pułk lotnictwa dalekiego zasięgu (w składzie 6 Gwardyjskiej Dywizji Lotnictwa Dalekiego Zasięgu 1 Gwardyjskiego Korpusu Lotnictwa Dalekiego Zasięgu). W lutym 1945 mianowano go zastępcą dowódcy 2 gwardyjskiego pułku lotnictwa bombowego w stopniu podpułkownika. Po wojnie nadal służył w lotnictwie ZSRR. Zmarł w szpitalu w Białymstoku w wyniku odniesionych obrażeń. Został pochowany w Skwerze Pamięci w Wołkowysku.

Upamiętnienie

[edytuj | edytuj kod]

Na terenie fabryki w Rostowie nad Donem, w której pracował, ustawiono jego popiersie. Jego imieniem nazwano ulice w Rostowie nad Donem i w Wołkowysku.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]