William Boog Leishman – Wikipedia, wolna encyklopedia
generał porucznik | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby | 1887–1926 |
Siły zbrojne | |
Stanowiska | szef służb medycznych brytyjskiej armii (1923-1926) |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
William Boog Leishman (ur. 6 listopada 1865 w Glasgow, zm. 2 czerwca 1926) – szkocki patolog i lekarz wojskowy, generał British Army.
Jego ojcem był lekarz ginekolog William Leishman starszy. Uczył się w Westminster School i na University of Glasgow. W 1887 rozpoczął służbę wojskową. W 1901 opublikował pracę na temat zmian w śledzionie chorych na kala-azar. Choroba, po wyjaśnieniu jej patogenezy, została nazwana leiszmaniozą, a wywołujący ją pasożyt – leiszmanią.
Zmarł w 1926. Został pochowany na Highgate Cemetery w Londynie.
Wybrane prace
[edytuj | edytuj kod]- Kala azar. Macmillan, 1907
- Anti-typhoid inoculation: The Harben lectures, 1910
- On the possibility of the occurrence of trypanosomiasis in India. British medical journal (1903)
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Lieut.-General Sir William Boog Leishman. „Am J Public Health (N Y)”. 16 (8), s. 826, 1926.
- H Bailey, WJ Bishop. Leishman-Donovan Bodies and Donovaniasis. „Br J Vener Dis”. 35, s. 8–9, 1959.