William Donald Hamilton – Wikipedia, wolna encyklopedia

William Donald Hamilton

Data i miejsce urodzenia	1 sierpnia 1936 Kair
Data i miejsce śmierci	7 marca 2000 Oksford
Przyczyna śmierci	malaria
Zawód, zajęcie	biolog
Narodowość	brytyjska
Tytuł naukowy	profesor
Alma Mater	University College London, London School of Economics
Małżeństwo	Christine Hamilton
Partnerka	Luisa Bozzi
Odznaczenia

William Donald Hamilton (ur. 1 sierpnia 1936 w Kairze, zm. 7 marca 2000 w Oksfordzie) – brytyjski biolog ewolucyjny, uważany obok Ronalda Fishera za największego teoretyka ewolucji biologicznej w XX wieku. Laureat Nagrody Kioto w dziedzinie nauk podstawowych z 1993 roku^[1].

Dzieciństwo spędził w hrabstwie Kent, a w czasie II wojny światowej jego rodzina przeniosła się do Edynburga. Studiował w St John’s College na Uniwersytecie Cambridge^[2]. Po krótkim okresie pracy na Uniwersytecie Michigan od 1984 był profesorem biologii ewolucyjnej na Uniwersytecie Oksfordzkim, zmarł w 2000 na malarię, którą zaraził się podczas ekspedycji do Demokratycznej Republiki Konga.

Twórca koncepcji altruizmu krewniaczego oraz reguły Hamiltona.

W swojej dysertacji doktorskiej zaproponował teorię dostosowania łącznego(inne języki). Anegdota głosi, że jego promotor nie docenił tego pomysłu i początkowo odrzucił pracę. Wywołała ona jednak rewolucję po ogłoszeniu w 1964 roku w „Journal of Theoretical Biology(inne języki)”.

• Ullica Segerstrale: Nature's Oracle: The Life and Work of W.D.Hamilton. OUP Oxford, 2013. ISBN 978-0-19-164277-7. (ang.).

• Richard Dawkins, W. D. Hamilton, an obituary, Edge, 2000-12-03 (ang.) [dostęp 2014-02-24]