Winnetou II: Ostatni renegaci – Wikipedia, wolna encyklopedia

Winnetou II: Ostatni renegaci
Winnetou 2. Teil
Ilustracja
Gatunek

przygodowy, western

Data premiery

17 września 1964
sierpień 1966 (Polska)

Kraj produkcji

RFN
Jugosławia
Francja
Włochy

Język

niemiecki

Czas trwania

94 minuty

Reżyseria

Harald Reinl

Scenariusz

Harald G. Petersson

Główne role

Pierre Brice
Lex Barker
Anthony Steel
Karin Dor
Klaus Kinski
Renato Baldini
Terence Hill

Muzyka

Martin Böttcher

Zdjęcia

Ernst W. Kalinke

Kostiumy

Irms Pauli

Montaż

Hermann Haller

Produkcja

Horst Wendlandt

Wytwórnia

Rialto Film Preben Philipsen
Jadran Film
Atlantis Film
Société Nouvelle de Cinématographie

Dystrybucja

Constantin Film
Société Nouvelle de Cinématographie
Atlantis Film
Centrala Wynajmu Filmów

Budżet

4 000 000 DM

Poprzednik

Winnetou: Złoto Apaczów

Kontynuacja

Winnetou III: Ostatnia walka

Winnetou II: Ostatni renegaci[a] (niem. Winnetou 2. Teil, serb.-chorw. Winnetou II, franc. Le trésor des montagnes bleues, wł. Giorni di fuoco) – zachodnioniemiecko-jugosłowiańsko-francusko-włoski film przygodowy z 1964 roku, adaptacja powieści Karla Maya[1].

Fabuła

[edytuj | edytuj kod]

Po śmierci ojca Winnetou zostaje wodzem Apaczów. Postanawia godnie pełnić swoją nową funkcję. Pewnego dnia ratuje córkę Leśnego Niedźwiedzia. Młodzi zakochują się w sobie. Tymczasem bandyci napadają na zaprzyjaźnione plemię Ponków. Winnetou i jego przyjaciel Old Shatterhand ruszają na pomoc.

Główne role

[edytuj | edytuj kod]
  • Pierre Brice – Winnetou
  • Thomas Eckelmann – Winnetou (głos)
  • Lex Barker – Old Shatterhand
  • Gert Günther Hoffmann – Old Shatterhand (głos)
  • Anthony Steel – Bud Forrester
  • Rainer Brandt - Bud Forrester (głos)
  • Karin Dor – Ribanna
  • Klaus Kinski – David „Luke“ Lucas
  • Renato Baldini – pułkownik J.F. Merril
  • Siegfried Schürenberg – pułkownik J.F. Merril (głos)
  • Terence Hill – porucznik Robert Merril
  • Claus Jurichs – porucznik Robert Merril (głos)
  • Eddi Arent – Lord Castlepool
  • Marie Noëlle – Susan Merril
  • Ilija Ivezić – Red
  • Velemir Chytil – Carter
  • Gerd Duwner – Carter (głos)
  • Stole Arandjelovic – Caesar
  • George Heston – kapitan Bruce
  • Hans Wocke – kapitan Bruce (głos)
  • Mirko Boman – Gunstick Uncle
  • Gerd Martienzen – Gunstick Uncle (głos)
  • Bogdan Buljan – Tah-Sha-Tunga (głos)
  • Helmuth Grube – Tah-Sha-Tunga
  • Gojko Mitić – Biały Ptak
  • Hans Walter Clasen – Biały Ptak (głos)
  • Antun Nalis – Leutnant Wagner
  • Jozo Kovačević – wódz Ponków
  • Heinz Lausch – wódz Ponków (głos)
  • Šimun Jagarinec – Ponka z wioski
  • Rikard Brzeska – Jesse
  • Miro Buhin – Bob
  • Valent Borović – Ronny
  • Ivo Kristof – zwiadowca Forrestera
  • Curt Ackermann – narrator (głos)

Wersja polska

[edytuj | edytuj kod]

Wersja polska: Studio Opracowań Filmów w Warszawie
Reżyseria: Jerzy Twardowski[1]
Dialogi polskie:

Dźwięk: Mariusz Kuczyński
Montaż: Henryka Meltner
Kierownictwo produkcji: Tadeusz Simiński
Wystąpili:

i inni

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Idziemy do kina. „Film”. 21 (32 (922)), s. 15, 7 sierpnia 1966. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe. 
  1. Film był wyświetlany w Polsce pod tytułem Winnetou: Część II.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]