Wisielakówka (polana) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Państwo | |
---|---|
Położenie | |
Pasmo | |
Zagospodarowanie | nieużytki |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu nowotarskiego | |
49°32′03″N 20°06′36″E/49,534167 20,110000 |
Wisielakówka (ok. 1180 m n.p.m.) – polana znajdująca się na grzbiecie Wisielakówki w Gorcach, pomiędzy polanami Świderowa i Długie Młaki pod Turbaczem. Obecnie już w stopniu zarosła lasem[1]. Nazwa polany pochodzi stąd, że na polanie grzebano niegdyś samobójców (wisielców, wisielaków), których przesądy nie pozwalały pochować na terenie wsi, by nie sprowadzili nieszczęścia. Trupy wisielców były natomiast w dużej estymie u góralskich czarowników[2].
Na Wisielakówce wybudowano w latach 1924–1925 pierwsze gorczańskie schronisko, według projektu Karola Stryjeńskiego. W 1927 nadano mu imię Władysława Orkana. Mieściło ono początkowo 25 osób, a po przebudowie w 1931 – 62 osoby. Spłonęło w nocy z 16 na 17 listopada 1933, podpalone prawdopodobnie przez kłusowników, którzy widzieli dla siebie zagrożenie w zwiększającym się ruchu turystycznym[3].
Polana jest własnością spółki gazdowskiej. Jej właściciele wspólnie kosili polanę i dzielili się sianem[2]. Znajduje się poza obszarem Gorczańskiego Parku Narodowego w granicach wsi Waksmund w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim, w gminie Nowy Targ[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2022-01-06] .
- ↑ a b Józef Nyka, Gorce. Przewodnik, Sport i Turystyka, 1965 .
- ↑ Tomasz Biesik , Schroniska górskie dawniej i dziś. Beskid Makowski, Beskid Wyspowy, Gorce, Pieniny i Beskid Sądecki, Bielsko-Biała: Wyd. „Logos” Agnieszka Korzec-Biesik, 2013, s. 71–79, ISBN 978-83-925599-5-5 .